به گزارش گروه ورزشی پایگاه اطلاع رسانی اخبار فارسی به نقل از خبرگزاری دانشجو، درحالیکه مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی ۷ تا ۱۰ آبان ماه در آلبانی برگزار می‌شود و آمریکایی‌ها قصد دارند مسابقه انتخابی خود برای انتخاب تیم اعزامی به تیرانا را روز‌های ۲۴ و ۲۵ شهریور ماه برگزار کنند، ویتو آروجائو قهرمان سال ۲۰۲۳ وزن ۶۱ کیلوگرم جهان، ظاهرا همچنان به فکر حضور در وزن المپیکی است.

او که سال ۲۰۲۳ با شکست عباس گاژی ماگمادوف روس، طلای جهان را گرفت، می‌خواست در وزن ۵۷ کیلوگرم شانس خود را برای حضور در المپیک امتحان کند که حضور ناموفقی در این وزن داشت و درنهایت این اسپنسر لی بود که در وزن اول برای آمریکایی‌ها در آخرین مسابقه گزینشی سهمیه المپیک گرفت و به پاریس آمد.

او خوش‌رنگ‎ترین مدال آمریکا در المپیک پاریس را که نقره بود در ۵۷ کیلوگرم از آن خود کرد و حالا بحث حضور دوباره ویتو آروجائو در ۵۷ کیلوگرم مطرح است.

کارشناسان کشتی آمریکا البته بر این باورند که حضور آروجائو در ۵۷ کیلوگرم به خاطر کیلو‌های زیادی که کم می‌کند، اشتباه است و اگر می‌خواهد در وزن المپیکی کارش را ادامه دهد، بهتر است این وزن، ۶۵ کیلوگرم باشد.

آمریکایی‌ها، استفان میسیچ صربستانی که البته شاگرد مکتب کشتی آمریکاست و بیشتر اوقات در این کشور حضور داشته را یک استثنا در وزن اول می‌دانند که می‌تواند با وجود کاهش کیلو‌های زیاد، همچنان در قامت یک مدعی در روز مسابقه به مصاف حریفان برود.

میسیچ سال گذشته طلای ۵۷ کیلوگرم را از آن خود کرد و یکی از شانس‌های اصلی طلای المپیک محسوب می‌شد که در آستانه این رقابت‌ها اعلام کرد به دلیل آسیب‌دیدگی قادر به حضور در مسابقات نیست و سهمیه او، به کشتی ایران داده شد که البته علیرضا سرلک هم نتوانست از آن استفاده کند.

کارشناسان کشتی آمریکا در تحلیل شرایط ویتو آروجائو می‌گویند: «ما اگر جای ویتو باشیم، به ۵۷ کیلو نخواهیم آمد، کمتر کشتی‌گیری بوده که با این میزان کاهش وزن، موفق عمل کند. سارا برانت و کایل دِیک هرچند زیاد وزن کم می‌کنند، اما جزو معدود نمونه‌های موفق کشتی آمریکا هستند که البته در وزنی که برایش کیلو‌های زیادی کم می‌کنند، در کشتی آمریکا و جهان به نوعی صاحب سبک و صاحب وزن محسوب می‌شوند؛ اما ویتو در وزن غیرالمپیکی مدعی و صاحب وزن شده و هنوز در ۵۷ کیلو خودش را اثبات نکرده است.»

آنها وینش هندی را مثال زده‌اند، کشتی‌گیری که باوجود وزن کم کردن زیاد به فینال المپیک رسید، اما در آستانه کسب مدال، فینال را از دست داد، چون در روز دوم سر وزن نرسید.

او از کشتی هند توانست صاحب دوبنده تیم ملی کشورش شود که رقیبی پیش روی خودش در داخل هند نمی‌دید، اما این عملا در کشتی آمریکا برای ویتو و سایر کشتی‌گیران شبیه به او، با این تعداد مدعی غیرممکن است.

انتهای پیام/