به گزارش گروه فرهنگی پایگاه اطلاع رسانی اخبار فارسی به نقل از خبرگزاری دانشجو، هادی نعمت الهی مستندساز  درباره آشنایی با سوژه مستند خود گفت: خاطرم هست در یکی از سفرهایی که برای ساخت مستند و پژوهش درباره جنگ بوسنی به این کشور داشتم، با شخصیتی به نام «مادر فریده» آشنا شدم. او جنگ در بوسنی را از نزدیک دیده بود و به دلیل ارتباط مستقیمی که با نیروهای مستشاری ایرانی حاضر در این جنگ داشت، به او مادر ایرانی‌ها می‌گفتند. به همین دلیل احساس کردم که برای ساخت مستند درباره جنگ بوسنی و البته روایت نقش ایران در این جنگ، سوژه بسیار خوبی است.

وی ادامه داد: در مصاحبه‌‌هایی که برای تکمیل پرونده تاریخ شفاهی خود در موضوع جنگ بوسنی با مادر فریده داشتم، قصه‌ای را از او شنیدم که درام خوبی داشت و می‌توانست به تنهایی سوژه یک فیلم مستند باشد.

او درباره چرایی تمرکز خود بر جنگ بوسنی گفت: معتقدم بعد از گذشت ۳۰ و چند سال از پایان جنگ بوسنی هنوز نتوانستیم روایتی اقناع‌کننده از دلیل حضورمان در آن جنگ و اتفاقاتی که رقم زده شد، بیان کنیم. فراموش نکنید که در آن سال‌ها، نیروهای مستشاری ایران بیش از ۴۰۰۰ کیلومتر طی مسیر می‌کنند و با حضور در قلب اروپا اتفاقی را رقم می‌‌زنند که به گفته خود بوسنیایی‌ها «اگر ایرانی‌ها نبودند، شاید امروز بوسنی و هرزگوین وجود نداشت» پرداخت به این موضوع، نه تنها روایت تاریخ است، بلکه بیانگر افتخار ملی ماست.

نعمت‌الهی تاکید کرد: بحث بر سر حضور ایران در جنگ بوسنی زیاد است، اما در زمان و مکان درستی حضور پیدا کردیم و به موقع هم از آنجا خارج شدیم. فراموش نکنید در این کشور یک خیابان به نام یک دیپلمات مسلمان ایرانی، شهید رسول حیدری داریم. معتقدم مرور تاریخی بر این حضور الهام‌بخش دیگر اقدامات مشتشاری حمایتی ما به ویژه در مسئله غزه و فلسطین، سوریه و عراق است و حتماً تجربیات گران‌بهایی را به همراه دارد.

این مستندساز درباره جشنواره تلویزیونی مستند گفت: جشنواره تلویزیونی مستند تبدیل به رویداد مهمی شده است و نقش‌آفرینی آن روز به روز بیشتر می‌شود. شبکه مستند، شبکه به‌جا، مهم و پرمخاطبی است و به مدیران سینمایی و تلویزیونی یادآوری می‌کند که سینمای مستند مخاطب جدی دارد، اما بستر پخش جدی ندارد. حال، جشنواره‌ای مثل جشنواره تلویزیونی مستند که در بستر تلویزیون تعریف می‌شود نیز چنین کارکردی دارد و به همان اندازه مهم و به‌جاست.

او با تاکید بر اینکه جدی‌ترین بستر پخش مستند، تلویزیون است، گفت: جشنواره تلویزیونی محل خوبی برای دیده شدن فیلم‌های مستند به ویژه برای مخاطب عام است، در حالی که در جشنواره‌های سینمایی دیگر، مخاطب عام شانس چندانی برای روبه‌رو شدن و امکان دیدن آثار مستند را ندارد.

کارگردان مستند «مایکا» درباره اهمیت توجه به مستندسازان جوان و شهرستانی گفت: در سال‌های اخیر، کارهای قوی از مستندسازان شهرستانی دیدم و به نظرم یکی از نقاط قوت جشنواره تلویزیونی، فراهم کردن امکانی برای دیده شدن این آثار از قاب رسانه پرمخاطبی مثل تلویزیون است. شاید این فرصت در هیچ جای دیگری به جز شبکه مستند برای آن‌ها فراهم نشود.

نعمت‌الهی در پایان خاطرنشان کرد: امیدوارم مسیری که مرحوم طالب‌زاده با کمک شهید مرتضی آوینی با ساخت مستند «خنجر و شقایق» در موضوع جنگ بوسنی آغاز کردند را بتوانم ادامه بدهم و کاستی‌هایی که در چند سال اخیر نسبت به این موضوع رخ داده را به اندازه خودم جبران کنم. این حوزه به قدری بکر و جدی است که هنوز هم جای کار فراوانی دارد.