به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار فارسی به نقل از خبرگزاری ایسنا، وزارت علوم و آموزش عالی در پی تاسیس دانشگاه تهران و ورود آموزش عالی مدرن در ایران با ادغام وزارتخانه فرهنگ و هنر و وزارت علوم و آموزش عالی، وزارت فرهنگ و آموزش عالی در سال ۱۳۵۷ تشکیل شد. نام این وزارتخانه نیز در سال ۱۳۷۹ به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تغییر یافت. کارکرد اصلی این مجموعه از همان ابتدا سیاستگذاری کلان حوزه آموزش عالی و دانشگاه های ایران تعیین شد.

دکتر حسین سیمایی صراف هفته گذشته توانست با کسب ۲۲۱ رای از نمایندگان مجلس شورای اسلامی به مدت ۴ سال سکان داری آموزش عالی در دولت چهاردهم را بر عهده بگیرد.

از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا کنون ۱۹ وزیر بر کرسی وزارت علوم تکیه زده‌اند و اکنون با آغاز رسمی مدیریت دکتر حسین سیمایی صراف در دولت چهاردهم، بی‌مناسبت نیست که مروری بر وزرای علوم تاریخ انقلاب اسلامی داشته باشیم:

*علی شریعتمداری

علی شریعتمداری از ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۸ وزیر فرهنگ و آموزش عالی در دولت موقت مهدی بازرگان بود. وی همچنین عضو شورای عالی انقلاب و از اعضای شورای مرکزی حزب مردم ایران بود که پس از انقلاب، دیگر در این حزب فعالیتی نکرد.

وی مدرک کارشناسی فلسفه را از دانشگاه تهران، کارشناسی ارشد را از دانشگاه میشیگان و دکتری را از دانشگاه تنسی دریافت کرد.

*حسن حبیبی

حسن‌ابراهیم حبیبی، سیاستمدار نام آشنای ایرانی از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰وزیر علوم و آموزش عالی و پس از آن وزیر دادگستری دولت میرحسین موسوی بود. وی در کارنامه خود اولین معاون اولی رییس جمهور ایران در هر دو دولت اکبر هاشمی رفسنجانی و دولت اولِ سید محمد خاتمی را داشت. حبیبی دارای مدرک دکترای جامعه‌شناسی و حقوق از دانشگاه سوربون بود.

وی همچنین رئیس بنیاد ایران‌شناسی و از جمله حقوقدانانی بود که پس از انقلاب ایران، پیش‌نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی را با استفاده از قوانین اساسی سایر کشورها تهیه کرد. وی تا پایان عمر عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجمع تشخیص مصلحت نظام بود.

حسن حبیبی در اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ۱۳۵۸ کاندیدا شد و مورد حمایت حزب جمهوری اسلامی هم قرار گرفت اما با ۶۷۶ هزار رأی پس از ابوالحسن بنی‌صدر و احمد مدنی در رده سوم قرار گرفت.

وی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۷۶ هم قرار بود به دعوت حزب کارگزاران سازندگی نامزد ریاست‌جمهوری شود اما با کاندیداتوری سیدمحمد خاتمی از کاندیداتوری خودداری کرد.

*حسن عارفی

حسن عارفی سال ۱۳۶۰ در دولت کوتاه مدت محمدحسن رجائی به عنوان وزیر فرهنگ و آموزش عالی به خدمت پرداخت. دانش‌آموخته دبیرستان هدف و تخصص پزشکی در رشته اطفال – داخلی را از دانشگاه نیویورک و مدرک فوق‌تخصص قلب و عروق و طب دوران‌بلوغ را نیز در آمریکا به پایان رسانده است.

او نخستین رییس دانشکده پزشکی دانشگاه تهران و سپس دومین رییس دانشگاه تهران پس از انقلاب بود.

*محمدعلی نجفی
محمدعلی نجفی نجفی سیاستمدار اصلاح طلب، مدرس دانشگاه ایرانی و مشاور امور اقتصادی رئیس جمهور ایران از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ در دولت‌های دکتر باهنر، مهدوی کنی و مهندس موسوی به عنوان وزیر فرهنگ و آموزش عالی مشغول به فعالیت بوده است.

او که از بنیانگذاران حزب کارگزاران سازندگی، عضو هیات علمی(بازنشسته) دانشکده ریاضی و علوم کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف و رئیس سابق سازمان میراثفرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است. وی از ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۶ در دولت های موسوی و هاشمی رفسنجانی وزیر آموزش و پرورش ایران بود. در دولت اول خاتمی از رییس سازمان برنامه و بودجه بود. در ۱۳۸۶ به عضویت در سومین دوره شورای شهر تهران در آمد و در ۲۹ مرداد ۱۳۹۲ به دنبال انتصاب به عنوان معاونت رئیس جمهور از این سمت استعفا کرد.

نجفی یکی از سه وزیر پیشنهادی کابینه حسن روحانی بود که با وجودیکه موافقت نیمی از مجلس را جلب کرده بود، با اختلاف یک رای از مجموع ۲۸۴ رای موفق به حضور در وزارت آموزش و پرورش نشد.

نجفی در تاریخ ۲۹ مرداد ۱۳۹۳ پس از رای آوردن استیضاح رضا فرجی‌دانا از وزارت علوم، سرپرست وزارت علوم شد و نود و پنج روز در این سمت بود.

*ایرج فاضل

فاضل از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۴ به عنوان وزیر فرهنگ و آموزش عالی در دولت اول موسوی بود؛ او همچنین وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در دولت اول اکبر هاشمی رفسنجانی بود که توسط مجلس سوم استیضاح و برکنار شد و رضا ملک‌زاده جایگزین وی شد.

وی تا خردادماه ۱۳۹۰ عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بود فاضل فوق تخصص جراحی عروق دارد و هم اکنون استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است.

*محمد فرهادی

فرهادی سیاستمدار اصلاح طلب، پزشک متخصص گوش و حلق و بینی و وزیر علوم، تحقیقات و فناوری جمهوری اسلامی ایران است. او از سال‌های ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۸ در دولت دوم میرحسین موسوی وزیر فرهنگ و آموزش عالی بوده است.

وی در دولت اول محمد خاتمی نیز وزیر بهداشت بوده است. از دیگر سمت‌های وی رئیس دانشگاه تهران، رئیس و قائم مقام سازمان هلال احمر، مشاور وزیر و دبیر شورای آموزش پزشکی کشور بوده است. او همچنین ریاست «صندوق حمایت از پژوهشگران کشور» را از سال ۱۳۸۲ تا بهمن ۱۳۸۹ بر عهده داشته است.

حسن روحانی، رئیس جمهور در ۲۸ آبان ۱۳۹۳ پس از عدم اعتماد مجلس به فخرالدین احمدی دانش آشتیانی، محمد فرهادی را به عنوان پنجمین وزیر پیشنهادی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به مجلس معرفی کرد و توانست

با کسب ۱۹۷ رأی موافق، ۲۸ رأی مخالف و ۱۰ رأی ممتنع از مجموع ۲۳۵ رأی مأخوذه رأی اعتماد مجلس را کسب و وزیر علوم شود.

*مصطفی معین

پزشک و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، بنیانگذار و رهبر جبهه دموکراسی خواهی و حقوق بشر ایران و همچنین کاندیدای اصلاح طلبان پیشرو در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران است.

وی در دو دوره در سال‌های ‎ ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ در دولت اول هاشمی رفسنجانی و سال‌های ‎۱۳۷۶ تا ۱۳۸۲ در دولت خاتمی جمعاً به مدت ۱۰ سال عهده‌دار مقام وزارت علوم بوده‌ است.

وی سابقه ۲۰ ساله عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی، سه دوره نمایندگی از حوزه‌های تهران، شیراز و اصفهان در مجلس شورای اسلامی و ریاست انجمن آسم و آلرژی ایران و تدریس در دانشگاه را در کارنامه خود دارد.

*هاشمی گلپایگانی

محمدرضا هاشمی گلپایگانی از سال‌های ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ به عنوان وزیر فرهنگ و آموزش عالی در دولت دوم اکبر هاشمی رفسنجانی بود. وی استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیراست.

*میلی منفرد

جعفر میلی منفرد پژوهشگر، استاد تمام مهندسی برق دانشگاه صنعتی امیرکبیر، سیاستمدار اصلاح‌طلب و معاون آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران است. وی دارای مدرک دکتری مهندسی برق قدرت از دانشگاه پاریس و عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیربود.

او دارای سوابق مختلف در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در دولت‌های پنجم، هفتم، هشتم و یازدهم بوده و در دولت دوم سید محمد خاتمی، پس از استعفای مصطفی معین در سال ۱۳۸۲ به مدت چند ماه سرپرست وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بود.

میلی منفرد اولین وزیر پیشنهادی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در کابینه حسن روحانی بود که موفق به اخذ رأی اعتماد از مجلس نهم نشد. وی از مجموع ۲۸۴ رأی مأخوذه با ۱۰۵ رأی موافق، ۱۶۲ رأی مخالف و ۱۵ رأی ممتنع موفق به کسب رأی اعتماد از مجلس نهم نشد.

پس از رای عدم اعتماد چندین گزینه از جمله جعفر توفیقی، معصومه ابتکار و مجتبی صدیقی برای سرپرستی وزارت علوم پیشنهاد شدند که سرانجام در تاریخ ۲۶ مرداد ۱۳۹۲ جعفر توفیقی به عنوان سرپرست وزارت علوم، تحقیقات و فناوری منصوب شد.

*توفیقی داریان

جعفر توفیقی داریان مهندس، استاد دانشگاه و سیاستمدار اصلاح طلب است. او از سال های ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ در دولت دوم سید محمد خاتمی پس از مصطفی معین، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری بوده است.

وی در دولت حسن روحانی شصت و هفت روز، سرپرست وزارت علوم، تحقیقات و فناوری جمهوری اسلامی ایران بود.

*محمدمهدی زاهدی

زاهدی عضو هیات علمی گروه ریاضی دانشگاه تربیت مدرس و نماینده نهمین دوره مجلس شورای اسلامی است. زاهدی از سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ وزیر علوم دولت اول محمود احمدی نژاد بود.

*کامران دانشجو

دانشجو از سال های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ به عنوان وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در دولت دوم محموداحمدی نژاد حاضر بود. دانشجو پیش از این در زمان دولت محمود احمدی نژاد سمت‌های استاندار تهران، قائم مقام و معاون سیاسی وزارت کشور، سرپرست وزارت کشور را بر عهده داشته‌است.

*جعفر توفیقی

سال گذشته بعد از انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور، جعفر توفیقی به مدت ۶۷ روز سرپرست وزرات علوم در کابینه دولت یازدهم فعالیت کرد.

*رضا فرجی دانا

اولین وزیر علوم دولت حسن روحانی که به مدت ۸ ماه در وزارت علوم، تحقیقات وفناوری به فعالیت پرداخت. فرجی‌دانا استاد تمام دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران، سیاستمدار اصلاح طلب و مشاور رییس جمهور در امور علمی و آموزشی بود، او در دولت هشتم به ریاست سید محمد خاتمی، ریاست دانشگاه تهران را عهده دار بود.

رضا فرجی دانا پس از استعفای مصطفی معین در شهریور ۱۳۸۲،۱ توسط سید محمد خاتمی، برای تصدی سمت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به مجلس ششم معرفی شد، اما با کسب ۸۶ رأی موافق از ۲۲۰ رأی ماخوذه، نتوانست رأی اعتماد لازم را کسب کند.

*محمدعلی نجفی

بعد از اسیتضاح رضا فرجی دانا، به مدت ۳ ماه سرپرستی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری را برعهده داشت.

*محمد فرهادی

فرهادی که در دولت اول میرحسین موسوی نیز وزیر فرهنگ و آموزش عالی بود، در دولت یازدهم بعد از استیضاح فرجی دانا و عدم رای اعتماد مجلس به دو وزیر پیشنهادی دیگر حسن روحانی به عنوان وزیر علوم، تحقیقات و فناوری رای اعتماد دریافت  کرد.

*سیدضیا هاشمی

سید ضیاء هاشمی متولد سال ۱۳۴۶ از شیراز؛ پژوهشگر، استاد گروه جامعه‌شناسی دانشگاه تهران ، سیاستمدار اصلاح طلب و معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری بود.

همزمان با پایان فرایند رای اعتماد به اعضای کابینه، رییس‌ جمهور، براساس اصل ۱۳۵ قانون اساسی و در حکمی در تاریخ ۲۹ مرداد سال ۹۶ او را به سرپرستی «وزارت علوم، تحقیقات و فناوری» منصوب کرد.

*منصور غلامی

وی پیشتر در دولت سید محمد خاتمی و نیز در دولت حسن روحانی از سال ۱۳۹۳ تا زمان انتخاب به وزارت در سال ۱۳۹۶، ریاست دانشگاه بوعلی سینا را بر عهده داشته‌است. او دارای مدرک دکتری علوم باغبانی از دانشگاه آدلاید استرالیا است.

حسن روحانی رئیس‌جمهور ایران پس از آن که در معرفی کابینه دور دوم ریاست جمهوری خود برای وزارت علوم گزینه‌ای معرفی نکرد سید ضیاء هاشمی را به عنوان سرپرست منصوب کرد و در روزهای پایانی مهر ۱۳۹۶ منصور غلامی را برای تصدی این وزارت به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد و توانست رای اعتماد مجلس را کسب کند.

*محمدعلی زلفی گل

محمدعلی زلفی‌گل متولد سال ۱۳۴۵ در آشتیان سیاستمدار و شیمی‌دان ایرانی و استاد دانشگاه بوعلی سینا است. او در دولت سیزدهم به عنوان وزیر علوم، تحقیقات و فناوری فعالیت می‌کرد. از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۳ نیز ریاست دانشگاه بوعلی سینا را برعهده داشت و مدتی نیز قائم‌مقام بنیاد ملی نخبگان بود. همچنین او عضو پیوسته فرهنگستان علوم نیز می‌باشد.

*حسین سیمایی صراف

سیمایی صراف در سال ۱۳۴۷ در مشهد متولد شد، وی تحصیلات دانشگاهی خود را در دوره‌های کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی در رشته حقوق به ترتیب در دانشگاه‌های تهران، تربیت مدرس و شهید بهشتی گذرانده است. صراف افزون بر تحصیلات دانشگاهی همزمان تحصیلات حوزوی را نیز به مدت ۲۰ سال در حوزه‌های علمیه مشهد و قم در شاخه‌های فقه، اصول، فلسفه و کلام اسلامی زیر نظر استادان مبرز تلمذ کرده است.

وی هم اکنون دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی است و دروس مختلف حقوق خصوصی و حقوق اسلامی را در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تدریس می‌کند. وی همچنین وکیل پایه یک دادگستری و داور اتاق بازرگانی ایران نیز است.

سیمایی دارای ۳ کتاب و بیش از ۳۰ مقاله علمی – پژوهشی در زمینه های فقه و حقوق است. وی در کنفرانس های متعدد داخلی و خارجی به عنوان سخنران حضور داشته و نیز در آنها مشارکت علمی یا مدیریت داشته است. وی همچنین راهنمایی و مشاوره ده ها پایان نامه کارشناسی ارشد و رساله دکتری را برعهده داشته است.

وی در سال ۱۳۹۲ به عنوان پژوهشگر برتر دانشگاه انتخاب شد و در چهاردمین دوره کتاب سال حوزه (حوزه های علمیه) حائز رتبه اول، در بیست و سومین دوره کتاب فصل جمهوری اسلامی، شایسته تقدیر و در هفتمین جشنواره بین المللی فارابی حایز رتبه دوم در گروه حقوق شده است.

او به عنوان وزیر پیشنهادی علوم دولت چهاردهم به مجلس معرفی شد و با کسب ۲۲۱ رای از ۲۸۸ آراء ماخوذه به وزیر علوم معرفی شود.

انتهای پیام