در حالیکه هنوز زمان زیادی از شورش واگنرها در روسیه نگذشته، اندیشکده استراتفور تحلیل جالبی در رابطه با وضعیت واگنرها داشته است.

شکست خورده ها به آفریقا می روند

اندیشکده آمریکایی استراتفور در ابتدای تحلیل خود خاطرنشان کرد که اعلامیه اخیر یوگنی پریگوژین، رهبر گروه واگنر، برای هدایت مجدد گروه خود به سمت آفریقا ممکن است منجر به تغییراتی مهم در حرکت این گروه شود و حتی اختلافات آنها را بیشتر کند. این تغییر استراتژی در حالی است که خطر درگیری در مرز سوئد زیاد است.

این پایگاه آمریکایی اشاره کرد که در نوزدهم ماه جاری، پریگوژین در یک کلیپ ویدیویی که توسط سرویس مطبوعاتی وی در تلگرام منتشر شد، ظاهر شد و در آن به سربازان و حامیانش گفت که دیگر در جنگ اوکراین شرکت نخواهد کرد، بلکه قصد دارد “به آفریقا” برود و برای یک ماجراجویی جدید آماده شود. پریگوژین که ظاهرا در بلاروس بود و از آنجا ویدئو ضبط می کرد، جنگ در اوکراین را “مایه شرمساری و اتفاقی که ما به آن نیاز نداشتیم” توصیف کرد.

استراتفور اظهار داشت که از زمان شورش ناموفق پریگوژین، عملیات گروه واگنر در آفریقا، علیرغم نامشخص بودن وضعیت آنها در آینده، بدون وقفه ادامه داشته و به نظر می رسد ادامه خواهد داشت. در حال حاضر، نیروهای واگنر در سراسر قاره آفریقا از جمله جمهوری آفریقای مرکزی، مالی، لیبی، سودان و بورکینافاسو پراکنده شده و در حال فعالیت هستند.

در سال های اخیر حضور نیروهای مزدور واگنر در بورکینافاسو، جمهوری آفریقای مرکزی و مالی بیشتر شده چرا که انتخابات در این کشورها نزدیک است و واگنرها وظیفه دارند از تلاش رهبران اقتدارگرا برای به تعویق انداختن انتخابات حمایت کرده و مانع از تغییر قانون اساسی، کودتا یا شورش و انقلاب در این کشورها شوند.

همچنین، منافع استراتژیک روسیه در حفظ دسترسی به بنادر سودان است، که در حال حاضر تحت کنترل ارتش سودان بوده و  ممکن است باعث درگیری واگنر با نیروهای بین المللی و اتحاد بیشتر با ارتش سودان شود.

در لیبی نیز، افزایش نزدیکی نیروهای واگنر به ژنرال خلیفه حفتر و نیروهایش ممکن است منجر به انجام یک حمله نظامی دیگر در غرب لیبی شود.

این اندیشکده اضافه کرد که برای روسیه، هر گونه تشدید درگیری در لیبی از نظر استراتژیک مطلوب خواهد بود، زیرا اروپا را وادار می کند که توجه بیشتری به آفریقا داشته و از تمرکز خود در اوکراین کم کند.

اندیشکده استراتفور در پایان گزارش خود تاکید دارد که گسترش نیروهای واگنر در آفریقا ممکن است به ورود این نیروهای شبه نظامی به کشورهای جدید شود. چرا که بسیاری از کشورهای آفریقایی از حضور این گروه استقبال کرده و به کمک امنیتی آنها در خاک خود علاقه مند هستند. یکی از این کشورها گینه است که در حال حاضر توسط سرهنگ مامدی دومبویا اداره می شود و احتمالاً به دنبال به تاخیر انداختن انتخابات و توقف فرآیند دموکراتیک انتقال قدرت است.

کشور دیگر کامرون است؛ جایی که رئیس جمهور پل بیا از سال ۱۹۸۲ در آن حکومت می کند و از سال ۲۰۱۷ در تلاش برای پایان دادن به شورش ها در مناطق انگلیسی زبان این کشور است.

واگنرها از هم می پاشند

با اینکه استراتفور به نحو واضح توضیح نمی دهد که انتقال واگنرها به آفریقا با هماهنگی پوتین انجام می شود یا نه اما طبق این گزارش، واگنرها به دو گروه تقسیم خواهند شد.

گروه شورشی به رهبری پریگوژین، به آفریقا رفته و مشغول جنگ در کشورهای قاره سیاه می شوند و در این قاره به غرب ضربه وارد می کنند و گروه غیر شورشی با فرماندهی جدید و زیر نظر پوتین از شاخه اصلی واگنر جدا شده و به اوکراین اعزام می شوند.

باید دید این انتقال قدرت چه نتایجی داشته و چه تاثیراتی بر روند جنگ با اوکراین، شرایط داخلی روسیه و ارتباط مسکو با غرب خواهد داشت.