هموطنان آشوری با حضور در کلیسای حضرت «ماردانیال» روستای آده بزرگ با ادای احترام به مقام قدیس، اقدام به برگزاری مراسم و سنت‌های هر ساله خود همانند روشن کردن شمع، راز و نیاز کرده و با ذبح قربانی، عشای ربانی را به جای آوردند.

همچنین در شامگاه نیز هموطنان آشوری در محوطه‌ای باز اقدام به دید و ‌بازدید و صله رحم کرده و ساعاتی از وقت خود را در کنار دوستان، آشنایان و ‌وابستگانی که سال‌ها ندیده بودند گذراندند و برخی از هموطنان آشوری روستاهایی که به خارج مهاجرت کرده‌اند با سفر به ارومیه در این مراسم حضور یافته و به راز و نیاز پرداختند.

بسیاری از آشوریان روستاهایی که امروز به کشورهای خارجی مهاجرت کرده‌اند و در خارج سکونت می‌کنند برای شرکت در این مراسم چند روز قبل به ارومیه سفر می‌کنند تا در مراسم گرامیداشت قدیسان کلیساها شرکت کنند.

این مراسم در کشورهای عراق، لبنان، سوریه، ترکیه و تمامی کشورهایی که تابع کلیسای شرق آشور هستند نیز به صورت همزمان برگزار می‌شود.

این مراسم، در سالروز وفات و شهادت قدیسان کلیساها برگزار می‌شود و از دو بعد روحانی و اجتماعی برخوردار است.

بعد روحانی شامل دعا و نیایش، نذرکردن و قربانی کردن و پخش غذای نذری است ولی در بعد اجتماعی آن نیز که شامگاه این روز اتفاق می‌افتد، آشوریان در محوطه کلیسا یا در مکانی دیگر برای دید و بازدید کنار هم جمع می‌شوند تا تجدید دیدار کنند.

پس از برگزاری مراسم معنوی و دعا و نیایش در کلیسا و گرامیداشت مقام قدیس کلیسا، فرصتی همراه با محبت و معنویت بوجود آمده و آشوریان در فضایی توام با صفا و صمیمت همدیگر را ملاقات می‌کنند و به نوعی این ملاقات‌ها موجب شادی بیشتر در بین آنان می‌شود.
مراسم گرامیداشت قدیسان کلیساها از زمان تاسیس کلیساها وجود داشته و هنوز هم‌ ادامه دارد.

همچنین پس از کلیسای حضرت ماردانیال روستای آده بزرگ کلیساهای دیگری چون مارسرگیز یا حضرت (مارسرکیس) در دامنه کوه‌سیر پنج کیلومتری ارومیه میزبان این مراسم می‌شود البته هرکلیسا تاریخ و زمان خاص خود را دارد و براساس سالروز وفات، تولد و ‌یا شهادت قدیسان مراسم برگزار می‌کنند.

قدیسان کلیساها، مبلغان آیین مسیحیت بودند که در طول تاریخ مورد کینه و حسد دشمنان قرار گرفته و به شهادت رسیده‌اند.

کلیسای حضرت «ماردانیال» روستای آده بزرگ بر روی یک تپه باستانی متعلق به هزاره اول قبل از میلاد قرار دارد این کلیسا از سنگ‌های رسوبی گندمی رنگ ساخته شده و مربوط به دوره ساسانی است.