الکساندر گروشکو معاون وزیر امور خارجه روسیه اخیرا به خبرنگاران گفت که بحران اوکراین ممکن است در نتیجه اقدامات ماجراجویانه یکی از کشور‌های ناتو فراتر از محدودیت‌های جغرافیایی خود باشد. به گفته این دیپلمات، اظهارات امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه در مورد اعزام نیرو‌های فرانسوی به اوکراین نشانگر تمایل به دنبال کردن مسیر تشدید تنش است. هرچند جولیان اسمیت، نماینده دائم آمریکا در ائتلاف آتلانتیک شمالی (ناتو) معتقد است که درگیری مسلحانه بین ناتو و روسیه در حال وقوع نیست. وی گفت: «تلاش‌های زیادی برای تقویت قابلیت‌های دفاعی و بازدارندگی ما انجام می‌شود، اما ما به هیچ‌ فردی نشان نمی‌دهیم که جنگ در راه است.»

در اواخر فوریه، امانوئل مکرون گفته بود که پاریس تمام تلاش خود را برای جلوگیری از پیروزی روسیه علیه اوکراین انجام خواهد داد. او در عین حال گفت که با سران کشور‌های اروپایی در مورد امکان اعزام نیرو به اوکراین گفتگو کرده، اما هنوز توافقی حاصل نشده است.

بعدها، رئیس جمهور فرانسه که مورد انتقاد شدید متحدان ناتو و سران همه احزاب سیاسی در داخل کشور قرار گرفت، سخنان خود را کاملاً سنجیده و بجا توصیف کرد. او همچنین خاطرنشان کرد که فرانسه در مورد کمک به کی‌یف مرز و خط قرمز ندارد.

پیش از این، ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه گفته بود که فرانسه تا اواخر ماه آوریل (ماه جاری میلادی) به اوکراین نیرو اعزام خواهد کرد.

نقشه‌های ناپلئونی مکرون

با این حال، مکرون مدت‌هاست که تلاش می‌کند اروپا را به سمت رویکردی سخت‌تر و پرتنش‌تر در روابط با روسیه سوق دهد. او اخیراً به پراگ سفر کرد و در آنجا سخنرانی آتشینی را ایراد کرد که در آن وقایع دوران جنگ سرد را به یاد آورد. وال استریت ژورنال به نقل از مکرون نوشت:«بزدلی باعث شد نیمی از اروپا تحت حاکمیت اتحاد جماهیر شوروی رها شود.» پس از این اظهارات، سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه با سباستین لکورنی، رئیس نیرو‌های مسلح فرانسه تلفنی گفتگو کرد. این مذاکرات آنقدر مهم بود که مکرون در مورد آن اظهار نظر کرد و تاکید کرد که پاریس با مسکو گفتگوی سیاسی انجام نمی‌دهد.

چنین اظهاراتی نشان می‌دهد که مکرون در حال طرح ریزی نقشه‌های ناپلئونی است. به هر حال، این اولین تماس در سطح روسای ادارات نظامی روسیه و فرانسه در یک سال و نیم گذشته است. فرانسه نیم قرن پیش موقعیت پیشرو خود را در اروپا از دست داد، اما به نظر می‌رسد که مکرون قصد دارد نقش خود را به عنوان یک رهبر در هر دو بخش اروپایی ناتو و اتحادیه اروپا مشخص کند. فرانسه در تلاش است تا رهبری خود را تحکیم کند. از یک سو، فرانسه تهاجمی‌ترین رفتار را انجام می‌دهد، از سوی دیگر، هنوز تنها کشوری است که حداقل نوعی مذاکره با روسیه را انجام می‌دهد.

تبعات اقدام عجولانه مکرون در اعزام نیرو به اوکراین

آندری کوشکین پلخانوف، دانشمند علوم سیاسی نظامی، رئیس بخش تحلیل سیاسی و فرآیند‌های روانی-اجتماعی دانشگاه اقتصاد روسیه گفت که اتحاد آتلانتیک شمالی از دستورالعمل‌های واشنگتن پیروی می‌کند و همچنین از نظر نظامی و اقتصادی به آمریکایی‌ها وابسته است. فرانسه با اقدامات عجولانه که نوعی تک روی و توهم ریاست بر ناتو را القا می‌کند نه تنها موجب افزایش مرز‌های از دست رفته اوکراین می‌شود بله سایر بخش‌های اروپا را نیز به درگیری می‌کشاند.

مکرون داعیه رهبری در اروپا را دارد و برای رسیدن به این هدف، دوست دارد از چیزی که خود گاهی اوقات «شوک الکتریکی» می‌نامد، استفاده کند. او نقش خود را در این می‌بیند که شرکای خود را تکان دهد و با بحث در مورد اعزام نیرو‌های زمینی در این امر موفق شده است.

مکرون نسبت به «روح شکست» که در حال گسترش است هشدار داد؛  او یک شروع استراتژیک می‌خواهد؛ مکرون معتقد است پوتین را باید در تاریکی ابهام گذاشت، به او اجازه نداد به کارت‌های بازی نگاه کند و مهم‌تر از همه، هیچ خط قرمزی را مشخص نکرد.

فرانسه نگران روی کار آمدن دونالد ترامپ در آمریکاست. ترامپ بار‌ها مخالفت خود را با اختصاص اعتبار برای جنگ اوکراین اعلام کرده است. از سوی دیگر، جمهوری خواهان کنگره تلاش می‌کنند از تصویب بسته کمکی جدید جو بایدن به اوکراین جلوگیری کنند. تمامی این مسائل باعث شده است که مکرون عجولانه و با اعزام نیرو‌های ناتو به اوکراین به دنبال شکست روسیه و برتری اوکراین باشد.

این در حالی است که غرب سعی دارد با ایجاد یک صندوق ۱۰۰ میلیارد یورویی تا ۵ سال آینده هزینه‌های جنگ اوکراین را فراهم کند. در واقع، بروکسل فعالانه درباره ایجاد یک صندوق ۱۰۰ میلیارد یورویی برای تامین تسلیحات به کی یف بحث می‌کند. به گزارش بلومبرگ، ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو در حال متقاعد کردن متحدان برای امضای سندی برای ایجاد این صندوق است.

در نهایت، در حالی که رئیس‌جمهور فرانسه با صدای بلند و سازش‌ناپذیر پیام گسیل نیرو ارسال می‌کند، اما مخالفان او در میان کشور‌های اروپایی و حتی اپوزیسیون داخلی سعی در ممانعت از تک روی او دارند. مقامات برلین ناخشنود بودند از این که مکرون در کنفرانس پاریس در ۲۶ فوریه (۶ اسفند) در مورد این پرسش که آیا اعزام نیرو‌های زمینی به اوکراین را نیز باید مد نظر داشت، این موضوع را منتفی ندانسته است. شولتس بلافاصله اطمینان خاطر داد که در آینده نیز هیچ نیروی زمینی و هیچ سربازی در خاک اوکراین حضور نخواهد داشت. واکنش رهبران سه حزب اتحاد حاکم فرانسه  نیز در خصوص این اقدام فرانسه با عدم تفاهم و ناخشنودی توأم بوده است.