به گزارش خبرنگار فضا و نجوم اخبار فارسی به نقل از خبرگزاری تسنیم، مهدی نصیری؛ رئیس پژوهشکده سامانه‌های ماهواره‌ای پژوهشگاه فضایی ایران در جمع خبرنگاران با اشاره به جزئیات جدیدی از کاربردها و مأموریت‌های ماهواره ناهید ۲ اظهار کرد: ما ۳ مدار اصلی در فضا داریم که شامل مدارهای LEO (کمتر از ۲۰۰۰ کیلومتر), MEO (بین ۲۰۰۰ تا کمتر از ۳۶۰۰۰ کیلومتر) و GEO (36000 کیلومتر) است.

نصیری گفت: برای رسیدن به مدار GEO و استقرار ماهواره عملیاتی در آن، نیازمند کسب تجارب و دانش فنی مختلف هستیم که با ماهواره‌های کوچکتر و در مدار پایین‌تر، فناوری‌ها و زیرسیستم‌ها باید مورد تست و آزمون قرار گیرند.

وی ادامه داد: در این راستا ماهواره مخابراتی ناهید ۲ با جرم حدود ۱۲۰ کیلوگرم به عنوان یکی از گام‌های برنامه راهبردی جهت دستیابی به ماهواره مخابراتی زمین آهنگ (مدار GEO) خواهد بود.

رئیس پژوهشکده سامانه‌های ماهواره‌ای پژوهشگاه فضایی ایران با بیان اینکه از جمله کاربردها و مأموریت‌های سری ماهواره‌های ناهید، تست محموله‌های باند KU و گامی برای توسعه محموله‌های مخابراتی در مدار GEO است، تصریح کرد: از جمله مأموریت‌های این ماهواره می‌توان به توسعه و آزمون فناوری‌های کلیدی مورد نیاز، تست انتقال مداری، تعیین موقعیت مستقل از GPS، اندازه‌گیری تشعشعات فضایی، تست زیرسیستم‌های مختلف ماهواره در فضا و برقراری ارتباط بین دو نقطه در دید ماهواره اشاره کرد.

نصیری در پاسخ به این سوال که ایجاد و برقراری ارتباط بین دو نقطه برای ماهواره ناهید ۲ چگونه برنامه‌ریزی شده است، گفت: با طراحی معماری مخابراتی که صورت گرفته این پتانسیل وجود دارد که کاربران در داخل کشور و به کمک تجهیزات قابل حمل در نظر گرفته شده به شرط در میدان دید بودن ماهواره به تبادل داده با یکدیگر بپردازند.

تفاوت ماهواره ثریا با ماهواره مهدا

رئیس پژوهشکده سامانه‌های ماهواره‌ای پژوهشگاه فضایی ایران با اشاره به جزئیاتی از ماهواره مهدا و تفاوت‌های آن با ماهواره ثریا گفت: ماهواره مهدا یک محموله تحقیقاتی در کلاس میکرو ماهواره‌ها با جرم کمتر از ۴۰ کیلوگرم است. این محموله تحقیقاتی به منظور تأیید صحت عملکرد ماهواره‌بر و همچنین آزمون قطعات و زیرسیستم‌های ماهواره به منظور ایجاد سابقه فضایی ساخته و به فضا ارسال شد.

وی ادامه داد: ارتباط ایستگاه زمینی با این ماهواره در باند S در حال انجام است. اطلاعات دریافتی حاکی از عملکرد عالی پرتابگر بوده و خود ماهواره نیز در حال انجام وظایف خود است.

نصیری تأکید کرد: ماهواره‌های مهدا و ثریا در وزن و اندازه و باند مخابراتی با هم تفاوت دارند اما هر دو گام‌های مقدماتی برای رسیدن به مدار GEO هستند.

آخرین جزئیات از سیگنال‌های ماهواره مهدا

رئیس پژوهشکده سامانه‌های ماهواره‌ای پژوهشگاه فضایی ایران در پاسخ به این سوال که سیگنال‌های دریافت شده از ماهواره‌ها حاوی چه اطلاعاتی هستند و اینکه آیا از ماهواره‌ مهدا سیگنال دریافت شده است یا خیر؟ گفت: به طور مرسوم اطلاعات دریافتی از ماهواره‌ها شامل اطلاعات مرتبط با وضعیت کاری و سلامت زیرسیستم‌های ماهواره از قبیل دما، گزارش از وضعیت مصرف توان هر قطعه، گزارش شارژ باتری‌ها در ماهواره، وضعیت پایداری لینک ارتباط مخابراتی، نرخ چرخش ماهواره، موقعیت مداری و … است.

لحظه پرتاب ماهواره مهدا

نصیری خاطرنشان کرد: سیگنال ماهواره مهدا از زمان تزریق دریافت شد و در حال حاضر ارتباط دوطرفه با ماهواره به صورت مستمر در زمان‌های گذر مربوطه از روی ایران، برقرار است.براساس اطلاعات دریافتی، سلامت ماهواره و زیرسیستم‌های آن مورد ارزیابی قرار گرفت. این ارتباط مخابراتی همانطور که گفته شد در باند S برای نخستین بار توسط ماهواره مهدا محصول پژوهشگاه فضایی ایران برقرار شده است.

به گزارش تسنیم، حسن سالاریه در مراسم روز ملی فناوری فضایی در محل پژوهشگاه فضایی ایران که با حضور رئیس‌جمهور و وزیر ارتباطات و مقامات لشکری و کشوری برگزار شد اظهار کرد: ماهواره «ناهید ۲» یک ماهواره مخابراتی است که با وزن ۱۲۰ کیلوگرم و با عمر مداری ۲ سال در سال آینده پرتاب می‌شود.

ماهواره ناهید ۲

همچنین یکشنبه هشتم بهمن ماه، ماهواره‌بر سیمرغ که توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ساخته شده است، ماهواره مهدا و دو محموله تحقیقاتی را از پایگاه امام خمینی(ره) با موفقیت در مدار بیضوی با ارتفاع کمینه ۴۵۰ کیلومتر و ارتفاع بیشینه ۱۱۰۰ کیلومتری زمین تزریق کرد.

ماهواره مهدا

ماهواره مهدا، یک ماهواره ۳۲کیلوگرمی از سری ماهواره‌های سبک‌وزن پژوهشگاه فضایی ایران است که به‌منظور آزمایش زیرسامانه‌های توسعه‌یافته ماهواره‌ای طراحی و ساخته شده‌اند. مأموریت اصلی این ماهواره، بررسی صحت عملکرد ماهواره‌بر سیمرغ در تزریق چندگانه محموله‌های فضایی در مدار پایین زمین و ارزیابی عملکرد برخی از طراحی‌های جدید و قابلیت اطمینان فناوری‌های بومی در فضاست.