فایننشال تایمز نوشت: ناکام ماندن قیام یوگنی پریگوژین سبب شد روسیه از گیر افتادن در یک جنگ داخلی احتمالی، تغییر رژیم و یا شکست در تهاجم نظامی به اوکراین، نجات یابد. ولادیمیر پوتین، رئیس جمور روسیه، روز شنبه، شورش واگنرها را مشابه سناریوی انقلاب ۱۹۱۷ روسیه دانست و گفت: «این همان ضربه ای بود که روسیه در سال۱۹۱۷، زمانی که کشور وارد جنگ جهانی اول شد، احساس کرد.»

به گزش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: این نمایش درام در روسیه اگرچه ناموفق بود، اما همچنان برای اوکراین که به دنبال بیرون راندن نیروهای روس از جنوب و شرق این کشور است، منافع و مزایای بالقوه ای به همراه دارد.

شورش پریگوژین در بهترین زمان برای کی یف رخ داد، زیرا ضد حمله اوکراین به روسیه، از لحظه آغازش در اوایل ماه جاری تا به حال، دستاوردهای ارضی کمی داشته و ناکامی در میدان نبرد، نگرانی هایی را در مورد توانایی ارتش اوکراین برای درهم شکستن مواضع به شدت مستحکم روسیه ایجاد کرده است.

شورش پریگوژین آسیب پذیری پوتین را آشکار کرد و توجهات را به اختلافات درون ماشین نظامی روسیه و خیانت احتمالی نیروها معطوف کرد.

مقامات اوکراینی می گویند که جنگ قدرت در روسیه هیچ تغییر چشمگیری در خط مقدم ایجاد نکرده، اما فرصت هایی برای استفاده از حواس پرتی دشمن ایجاد کرده و روحیه آنها را تضعیف کرده است.

آندری چرنیاک، یکی از مقامات اداره اطلاعات نظامی اوکراین گفت: «البته ما از این وضعیت، بیشترین بهره برداری را خواهیم کرد. ما از آن به نفع خود در حوزه های سیاسی، اطلاعاتی و نظامی استفاده می کنیم.»

هانا مالیار، معاون وزیر دفاع اوکراین گفت که نیروهای کی یف روز شنبه «حمله‌ای را همزمان از چند جهت آغاز کرده‌اند و در همه جهات پیشروی هایی انجام شده است.»

همچنین گزارش های تایید نشده ای مبنی بر عبور نیروهای اوکراینی از پل آنتونوفسکی در نزدیکی خرسون در جنوب اوکراین و ورود به قلمرو تحت کنترل روسیه در کرانه سمت چپ رودخانه دنیپرو وجود دارد.

یک مقام ارشد اتحادیه اروپا گفت که درگیری های داخلی روسیه «بهترین ضد حمله ای است که همه ما می توانستیم به آن امیدوار باشیم. اوکراین می تواند از تضعیف روحیه روس ها در پی این تحولات به سود خود استفاده کند.»

اگر پریگوژین شورش را ادامه می داد، کرملین مجبور می شد تعدادی از بهترین نیروهای خود را از خطوط مقدم اوکراین خارج کند تا به مقابله با جنگجویان سرسخت واگنر بپردازند. اما اکنون با توقف این قیام، دیگر لازم نیست روسیه دست به چنین کاری بزند. پریگوژین در بلاروس به تبعید فرستاده می شود و سربازانش در حال بازگشت به پایگاه های خود هستند.

اما آینده گروه واگنر، نامشخص است. به آن دسته از افسران واگنر که در شورش شرکت نکردند قراردادهای نظامی پیشنهاد می شود، اما به کارگیری مجدد بسیاری دیگر که در شورش شرکت کردند، ممنوع خواهند شد و ممکن است این افراد به پریگوژین وفادار بمانند. اگر واگنر یا دیگر شبه نظامیان، همچنان یک تهدید بالقوه تلقی شوند، پوتین ممکن است احساس کند لازم است نیروهای بیشتری را در درون کشور نگه دارد.

منبع:انتخاب