گروه سیاسی پایگاه اطلاع رسانی اخبار فارسی به نقل از خبرگزاری تسنیم– اخیراً سیدعباس عراقچی وزیر امور خارجه کشورمان با رد درخواست آمریکا مبنی بر توقف غنی‌سازی گفت: «ایران برای تامین سوخت راکتورهای نوپای هسته‌ای خود نیازمند غنی‌سازی است. هیچ انسان عاقلی حاضر نیست ثمره سرمایه‌گذاری عظیم در فناوری بومی و صلح‌آمیز خود را که با نجات جان انسان‌ها سروکار دارد، تنها به‌خاطر خواسته زورگویان خارجی کنار بگذارد.»

صورت مسئله مشخص است: ایران هرگز از اصلی‌ترین خط قرمز خود در قبال مذاکرات هسته‌ای که همان “غنی‌سازی در داخل خاک کشورمان” است عبور نکرده و حتی این خط قرمز را کمرنگ یا معامله‌پذیر نمی‌سازد. تجاوز وحشیانه و وقیحانه آمریکا به تاسیسات هسته‌ای نطنز و فردو نه‌تنها این مطالبه را از بین نبرده است بلکه منتج به تاکید بیشتر تهران بر این خط قرمز راهبردی-فنی شده است.

ما در اینجا از یک “لازمه” یا “پیش‌شرط” سخن می‌گوییم نه یک “گزاره مشروط”! پیش‌شرط‌ها در هرگونه مذاکره و تعاملی در نظام بین الملل دارای قطعیت و اطلاق بوده و عدول از آن‌ها اصل هرگونه معامله‌ای را چه به‌صورت بالقوه و چه بالفعل زیر سوال می‌برد. از سوی دیگر ما با یک حق ذاتی (غنی‌سازی اورانیوم) مواجه هستیم که آمریکا در مسند موافقت یا عدم موافقت با آن نیست بلکه ملزم به “پذیرش” آن است.

در حال حاضر نیز مطالبه ایران گویاست. غنی‌سازی اورانیوم از سوی ایران در داخل خاک کشورمان  پیش‌شرط اصلی برگزاری هرگونه مذاکره غیرمستقیمی با واشنگتن محسوب شود. اصرار آمریکا یا تروییکای اروپایی بر  «غنی‌سازی صفر درصدی» پیش‌شرط ورود به فضای مذاکرات را زیرپا می‌گذارد. مواضع اخیر وزیر امور خارجه کشورمان مبنی بر مخالفت مطلق با غنی‌سازی صفردرصدی پیام گویایی را به مخاطبان بین المللی پرونده هسته‌ای ایران مخابره کرده است.

ترامپ مدعی است که در جریان تجاوز اخیر به تاسیسات هسته‌ای کشورمان توانایی‌های ایران در این عرصه را از بین برده و دیگر بابت این موضوع نگرانی خاصی ندارد اما خشم او از استمرار غنی‌سازی در خاک ایران مثال نقض ادعای اولیه اوست! به عبارتی بهتر ترامپ به صورت ناخواسته ادعاهای اولیه خود را درخصوص میزان و عمق تاثیرگذاری تجاوز اخیر آمریکا به نطنز و فردو را زیر سوال برده است.

در چنین شرایطی بیش از پیش متوجه چرایی خشم ترامپ نسبت به گزارش‌های محرمانه پنتاگون و افشاگری‌های رسانه‌های آمریکایی مبنی بر شکست وی در قمار حماقت‌آمیزش می‌شویم. این خشم قطعاً دست‌مایه‌ای جهت تحمل هزینه‌های سخت‌تر برای واشنگتن و شخص رئیس جمهور متوهم آمریکا خواهد بود.

انتهای پیام/