به گزارش گروه فرهنگ و هنر پایگاه اطلاع رسانی اخبار فارسی به نقل از خبرگزاری دانشجو، علیرضا معروفی کارگردان و نویسنده تئاتر (دیفن هیدرامین) اثر حاضر در رقابت مسابقه تئاتر ایران و بخش ویژه جشنواره تئاترفجر در پاسخ به نحوه خلق ایده اولیه نمایشنامه این اثر به خبرنگار دانشجو گفت: ایده اولیه دیفن هیدرامین با برداشت آزاد از داستان کوتاه کتاب (امروز چیزی ننوشتم) نوشته دانیل خارمسه شکل گرفت و ایده نمایشنامه هم آغاز شد و طرح آن نوشته شد و در خرداد ماه امسال اولین نسخه نمایشنامه آماده شد.

وی در ادامه گفت: چند بار نمایشنامه «دیفن هیدرامین»  بازنویسی  شد و در تابستان و از اوایل شهریور تمرینات شروع شد و ۲۰ جلسه انجام شد و بعد دوباره نمایشنامه را بازنویسی کردیم و ۲۰ جلسه تمرین مجدد برگزار کردیم و بازبینی جشنواره مقاومت را انجام دادیم و بعد از آن نیز نمایشنامه بار دیگر بازنویسی شد و می‌توان گفت: تا نزدیکی جشنواره فجر هم اجرا و هم نمایشنامه ما دستخوش تغییرات و بازنویسی بود.

دیوار چهارم را می‌شکنیم!

معروفی در مورد کارکتری با عنوان نویسنده و کارگردان در این نمایش توضیح داد: کاراکتری به نام آقای معروفی در اجرا حضور داشت و نقش نویسنده و کارگردان را بازی می‌کرد و با زاویه دید کارگردان با دیگر کارکتر ها تعامل برقرار می‌کرد.

 علیرضا معروفی در پاسخ به دلیل حضور کاراکتر شخصیت آقای معروفی اینگونه گفت: این ایده در دل تمرینات شکل گرفت، در نمایشنامه معروفی در بین تماشاگرها ننشسته و در تمرین به این ایده رسیدم که معروفی بین تماشاگران بنشیند و وقتی به اصطلاح دیوار چهارم را می‌شکنیم تماشاگر با اجرا احساس صمیمیت می‌کند و وقتی با ما احساس صمیمیت کرد تحت تاثیر نمایش قرار می‌گیرد و می‌توانیم تاثیر بیشتری روی مخاطب بگذاریم.  این ایده رابطه خالق و مخلوقی برگرفته از سرنوشت ماست، گاهی اوقات سرنوشت ما از قبل تعیین شده و گاهی هم خود ما سرنوشتمان را می‌سازیم. ما خالقی داریم و جهان یک نویسنده‌ را دارد، نمایش هم یک نویسنده‌ دارد که سرنوشت آدم ها و کاراکترهای نمایش در دست آن نویسنده است و در این اجرا خود نویسنده در داخل جهان نمایش و در جایگاه کاراکترها قرار میگیرد و نمی‌تواند سختی و مشقت و رنجی که کاراکترهای نمایشنامه اش متحمل می‌شوند را تحمل کند.

شربت دیفن هیدرامین تنها دکور اجراست

کارگردان «دیفن هیدرامین» در پاسخ به عدم استفاده از دکور از پیش ساخته در اجرا گفت: «شربت دیفن هیدرامین در نمایشنامه و در اجرا تعلیقی ایجاد می‌کند که به کاراکتر اصلی برمی‌گردد و همچنین از داروهایی است که باعث تسکین گلودرد می‌شود و این تعلیق تا انتها باقی می‌ماند و چون نمایش، نمایشی ذهنی هست من ترجیح دادم از خود شیشه ها شربت ها برای دکور فقط استفاده کنیم اما نمی‌توانستیم خود شربت دیفن هیدرامین را بیاوریم به جهت اینکه شیشه شربت‌ها با جهان نمایش غیر واقعی ما در ارتباط نبود به همین جهت ما از شیشه های دیگری استفاده کردیم که معنای همان شربت دیفن هیدرامین را القا کند.»

لباس تکواندو نشان از رزم در اجرای ماست!

لباس تمام کارکتر ها در اجرا لباس تکنواندو بود و آقای معروفی علت این لباس های یکسان را اینگونه دانست: «لباس تکواندو بعد از جنگ جهانی دوم توسط کشور کره اختراع شد و برای دفاع از ملیت و تمامیت ارضی کشورهاست و این همان معنای رزم و جنگ را در نمایش ما القا می‌کند.»

آقای علیرضا معروفی کارگردان تئاتر در آخر جشنواره فجر را توصیف کرد:
«من همیشه شوق و ذوق حضور در جشنواره فجر را داشتم، به نظرم جشنواره فجر ویترین تئاتر ایران است. همه با تجربه‌ها، کم تجربه‌ها و کسانی که نسبتاً تجربه زیادی در تئاتر دارند در این جشنواره شرکت می‌کنند و می‌توانم بگویم که جشنواره فجر حضور همه سلیقه‌ هاست و امسال هم مثل سال های گذشته برای من حضور در چنین رویدادی لذت بخش است و برای همه گروه‌های حاضر در جشنواره آرزوی موفقیت می‌کنم.»

اختتامیه جشنواره تئاتر فجر سیزدهم بهمن ماه برگزار و برگزیدگان معرفی می‌شوند.

خبرنگار: امیر حسین پورزاد