به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار فارسی به نقل از خبرگزاری ایسنا، اغلب مردم می‌دانند که چربی ذخیره شده در بدن به خصوص ناحیه شکم و پهلو، می‌تواند یک فاجعه برای سلامت قلب و عروق باشد، اما محققان هاروارد اکنون ناحیه مشکل‌ساز دیگری را برای ذخیره چربی در بدن کشف کرده‌اند که تا حد زیادی نادیده گرفته شده است.
گروهی به سرپرستی ویویانی تاکوتی(Viviany Taqueti)، مدیر آزمایشگاه استرس قلبی در بیمارستان زنان و بریگهام هاروارد، ۶۶۹ نفر را که به دلیل درد قفسه سینه یا تنگی نفس در بیمارستان بستری شده بودند، با وجود اینکه هیچ نشانه‌ای از بیماری انسداد عروق کرونری نداشتند، بررسی کردند. بیماری انسداد عروق کرونری شرایطی است که در آن شریان‌هایی که خون به قلب تغذیه می‌کنند، به طور جدی مسدود می‌شوند.
۷۰ درصد از افراد مورد مطالعه زن بودند و تقریباً بین شرکت کنندگان سفیدپوست و غیر سفیدپوست تعادل وجود داشت و میانگین سنی این گروه نیز ۶۳ سال بود.
قلب بیماران در زمان بستری، توسط اسکن PET/CT بررسی شد. ترکیب بدنی آنها نیز با استفاده از سی‌تی اسکن تجزیه و تحلیل شد. محققان سپس «نسبت ماهیچه‌های چرب» را در هر بیمار محاسبه کردند که نشان دهنده اندازه‌گیری چربی درون ماهیچه‌ها نسبت به کل چربی بدن آنهاست.
محققان پس از شش سال، شرایط این بیماران را پیگیری کردند و دریافتند که به ازای هر یک درصد افزایش چربی عضلانی، افراد ۲ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلال عملکرد عروق کرونری(CMD) قرار دارند که وضعیتی است که در آن عروق خونی کوچکی که به قلب خدمت می‌کنند، آسیب می‌بینند.
علاوه بر این، هر یک درصد افزایش در چربی عضلات، منجر به افزایش ۷ درصدی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی جدی در آینده می‌شود.
این یافته‌ها مستقل از کل چربی بدن یک فرد بود که بر حسب شاخص توده بدنی یا BMI اندازه‌گیری می‌شود.
تاکوتی گفت: چربی ذخیره شده در ماهیچه‌ها در مقایسه با چربی زیر پوست ممکن است به التهاب و تغییر متابولیسم گلوکز منجر شود که منجر به مقاومت به انسولین و سندرم متابولیک می‌شود. این شرایط به نوبه خود می‌تواند به رگ‌های خونی، از جمله آنهایی که قلب را تامین می‌کنند و همچنین خود عضله قلب آسیب وارد کند.
تاکوتی می‌گوید در حالی که چربی زیر پوست به راحتی قابل مشاهده است، یافته جدید در مورد چربی ذخیره شده در عضلات، سؤالاتی را در مورد چگونگی ارزیابی خطر ابتلا به بیماری قلبی در افراد ایجاد می‌کند، زیرا همه ما چربی‌ها را با سرعت‌های مختلف در عضلات خود ذخیره می‌کنیم.
نگاه کردن به BMI به تنهایی، یعنی ابزاری که قد را با وزن برای بدست آوردن کل چربی بدن مقایسه می‌کند، ممکن است دیگر کافی نباشد.
تاکوتی می‌گوید: دانستن اینکه چربی بین ماهیچه‌ای خطر بیماری قلبی را افزایش می‌دهد، راه دیگری برای شناسایی افرادی است که صرف نظر از شاخص توده بدنی، در معرض خطر بالایی هستند. این یافته‌ها می‌تواند به ویژه برای درک اثرات چربی بر سلامت قلب مهم باشد و درمان‌های جدیدی ارائه دهد.
تاکوتی می‌گوید ما متوجه نشدیم که چگونه می‌توان خطر ابتلا به ماهیچه‌های چرب را کاهش داد، اما اکنون در حال بررسی این هستیم که کدام یک از استراتژی‌های مبارزه با چربی مانند رژیم غذایی، ورزش، جراحی و داروهای کاهش وزن می‌توانند بر ترکیب بدن و نرخ بیماری قلبی تأثیر بگذارند.
نتایج این مطالعه در مجله قلب اروپا(European Heart Journal) منتشر شده است.
انتهای پیام
