به گزارش گروه سیاسی پایگاه اطلاع رسانی اخبار فارسی به نقل از خبرگزاری تسنیم، پیمان صالحی کارشناس مسائل سیاسی، در یادداشتی با اشاره به آغاز دوره جدید ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ در آمریکا، نوشت:  دونالد ترامپ تا ساعاتی دیگر برای دومین بار رئیس‌جمهور آمریکا خواهد شد و بر کرسی “دفتر بیضی” تکیه می‌زند. 

در چنین شرایطی در ایران برخی گروه‌های سیاسی در فکر مذاکره با ترامپ با دستور کار رفع تحریم‌ها هستند. به همین بهانه خوب است نگاهی بیندازیم به اینکه واقعا مشکل غرب با ایران بر سر صنعت موشکی و هسته‌ای و مسائل منطقه است یا مسئله‌ای فراتر از این موضوعات غرب را با ما دچار مشکل کرده است.

در قرن ۱۷ میلادی جان لاک فیلسوف انگلیسی مسئله ی عدم دسترسی به حاق حقیقت (عیسی مسیح) و جدایی کلیسا از دولت را مطرح کرد و با ترسیم مدلی که امروزه آن را لیبرالیسم میشناسیم توانست به ابر قدرت شدن انگلستان کمک شایانی بکند و آمریکا را بیش از ۱۰۰ سال تحت سیطره ی خود در بیاورد و بر دیگر نقاط جهان نفوذ کند. 

مکتب سیاسی لیبرالیسم ۲۰۰ سال بر دنیا حاکم شد تا اینکه در قرن ۱۹ مکتب سیاسی دیگری تحت عنوان مارکسیست ظهور کرد و کارل مارکس و فریدریش انگلس در مانیفست کمونیست و سرمایه به نقد سرمایه داری پرداختند و با پیشنهاد یک جامعه بدون طبقاتی و مالکیت خصوصی به ترویج یک نظام سیاسی_اجتماعی جدید پرداخت.

تفاوت میان مارکسیسم و لیبرالیسم در بحث عقل ایمانی آنجاست که مارکسیسم اساسا همه چیز را از ماده می دانست و مارکس خود را ماتریالیست می دانست و به نفی وجود خداوند می پرداخت و توماس جفرسون لیبرال نیز که از بنیان گذاران لیبرالیسم در آمریکا و از نویسندگان اعلامیه استقلال ۱۷۷۶ آمریکا است، اعتقاد داشت: برای من فرقی نمی کند همسایه ی من بیست خدا داشته باشدیا یک خدا.

عالم معنا و دین در نگاه مارکسیست اساسا وجود نداشت و در لیبرالیسم دین یک فریضه‌ی فردی است و در اجتماع و‌سیاست کارایی ندارد، این دو مکتب بعد از جنگ جهانی دوم جهان را به قسم تقسیم کرده و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و متحدانش به عنوان بلوک شرق به نمایندگی از مکتب مارکسیسم و ایالات متحده ی آمریکا و متحدانش بلوک غرب را به نمایندگی از نظام سرمایه داری و‌ لیبرالیسم تشکیل دادند. 

سیطره ی ۳۰۰ ساله لیبرالیسم و ۱۰۰ ساله ی مارکسیسم در دنیا با انقلاب ۱۹۷۹میلادی ایران و تشکیل حکومت جمهوری اسلامی که با شعار نه شرقی و نه غربی به رد هر دو مکتب سیاسی حاکم بر جهان روی کار آمد زیر سوال رفت. انقلاب اسلامی معتقد بود دین و شریعت می تواند همه ی نیاز های بشریت را جواب داده و از سیاست و فرهنگ و اقتصاد تا مسائل اجتماعی و فردی را اسلام در دل خود جای داده و راه سومی در جهان وجود دارد تحت عنوان اسلام سیاسی، از این جا بود که دشمنی ها با جمهوری اسلامی ایران شروع شد، لیبرال هایی که دین را به حاشیه برده بودند و آن را صرفا یک موضوع فردی می دیدند و مارکسیست‌هایی که دین را افیون توده ها می دانستند.

 حکومتی که رهبر آن امام خمینی(ره) اعتقاد داشت اسلام دین سیاست است و در سخنان خود به صراحت این موضوع را اذعان و اعتقاد داشتند:گمان نشود اسلام مثل مسیحیت است، فقط یک رابطه ی معنوی مابین افراد و خدای تبارک و تعالی است و بس، اسلام برنامه ی زندگی دارد، اسلام برنامه ی حکومت دارد( صحیفه امام، ج۱، ص۱۱۹)، را نمی توانستند قبول کنند و در خلال جنگ سرد هردو ابر قدرت شرق و غرب به یک نقطه ی مشترک رسیدند و آن کمک به صدام برای نابودی جمهوری اسلامی بود، جمهوری اسلامی ای که مکتب جدید و‌نجات بخش اسلام سیاسی را به عنوان یک ایدئولوژی و راه سوم مطرح کرد.

امروز که در آستانه ی چهل و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران هستیم از گوشه و کنار دولت محترم از آمادگی برای مذاکرات برای رفع تحریم‌های ظالمانه صحبت می شود، اما قبل از آن باید به این نکته توجه نمود که مسئله ی غرب با ایران بر سر موشک و انرژی هسته ای و حضور ایران در منطقه غرب آسیا نیست، غرب به دنبال حذف مکتبی است که در آن دین و دنیای مردم را به سعادت می‌رساند.

غربی که حدود چهارصد سال در تلاش است به دنیا ثابت کند دین یک امر شخصی است، نمی‌تواند بپذیرد حکومتی در دنیاست که مردمانش پذیرفته‌اند اسلام تمامی خواسته‌های جمعی و فردی بشر را پاسخ می‌دهد و این حکومت[جمهوری اسلامی ایران] به دنبال صادر کردن این مکتب است. 

رهبر معظم انقلاب فرمودند: برای رفع تحریم ها باید تدبیر اندیشید، اما خنثی‌سازی تحریم دست ما است(۳۱تیرماه ۱۴۰۳)، در دنیایی که حتی کشورهای مسلمان حاشیه خلیج فارس نیز تن به حکومت سکولار داده اند و غربی که دین را به حاشیه برده است به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، فشارها از روی ایرانی که پرچمدار حکومت دینی و سیاسی است برداشته نخواهد شد و در بهترین حالت یک توافق موقت صورت خواهد گرفت همانطور که تجربه برجام این را به ما می‌گوید.

امروز ما می توانیم با پیش برد مذاکرات با غربی‌ها، با نگاه به توانمندی‌های داخل در صدد خنثی‌سازی تحریم‌ها قدم برداریم و توجهی به آمدن‌ و‌رفتن‌های سیاستمداران در دنیا نداشته باشیم.

انتهای پیام/