به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار فارسی به نقل از خبرگزاری ایسنا، سید صادق حقیقت صبح پنجشنبه؛ ۲۰ دی ۱۴۰۳ در پنل مفهوم سنجی وفاق ملی که در حاشیه همایش گفت‌وگوی ملی درباره وفاق ملی برگزار شد، گفت: منشور وفاق توسط دولت در حال تهیه است اما این کار قابل قبول نیست وفاق باید در جامعه به وجود آید. شاید وفاق در ادبیات سیاسی و اجتماعی معاصر معادل دموکراسی در نظر گرفته شود اما باید در مورد آن بحث شود. وفاق در مرحله اول باید تعریف شود و بعد دایره معنایی آن مشخص شود.
وفاق باید تبدیل به گفتمان و نهادینه شود
وی تاکید کرد: رئیس جمهور برای این‌که در خصوص وفاق موفق شود باید فشار اقتصادی را از طبقات اجتماعی باید بر دارد. باید گفتمان وفاق همچون گفتمان اصلاحات نهادینه شود موضوعی که در گفتمان اعتدال اتفاق نیفتاد.
زمینه‌های وفاق قدرتمند باید ایجاد شود
در ادامه این پنل هادی خانیکی هم با بیان این‌که « انتظار نتیجه‌ای متفاوت از این همایش نسبت به سایر همایش‌های مشابه گذشته، می‌رود.» ادامه داد: در نشست‌های مختلف دانشگاهی و مدنی مسئله وفاق مطرح شده است و ما نیز امروز در این نشست باید پیرامون این مفهوم به نتیجه برسیم. از گفتمان اعتدال اثری در جامعه سیاسی دیده نشد اما گفتمان اصلاحات به صورت نسبی در جامعه نهادینه شد. زمینه‌های قدرتمند وفاق ملی باید به وجود آید.
این استاد دانشگاه با ابراز نگرانی از این‌که «جامعه به سمت غلبه ارزش‌های مادی با اولویت نفع فردی پیش می‌رود» خاطرنشان کرد: این سخن نتیجه یک مطالعه است. نهادهای در داخل کشور باید به این مسئله پاسخ دهند. این نهادها باید مشخص شود که نهاد دین است یا نهاد خانواده است یا نهاد جامعه است یا نهاد حاکمیت.
وی جامعه مدنی کشور را ضعیف دانست و گفت: نهادهای مدنی همتراز دولت نیستند. زیاد بودن تعداد احزاب نشان دهنده قدرت حزبی در کشور نیست. این ضعف مشاهده می‌شد به خاطر همین دکتر ظریف و دوستانشان این نشست را برگزار کردند. نهادهای مدنی نیز همچون نهاد سیاست خارج از دایره خودش را کمتر می‌بیند. در نظام حکمرانی نیز تشدد و عدم توافق بر سر مفاهیم مشترک پررنگ است. مجموعه همه این مسائل حکایت از ضرورت شکل‌گیری وفاق در ایران دارد.
خانیکی با اشاره به تهدیدات خارجی علیه کشورمان گفت: تهدیدات خارجی علیه کشورمان به نسبت گذشته جدی‌تر است بنابراین ضرورت وفاق نیز بیشتر شده است.
وفاق در گرو حل مسئله «ایران»
هم‌چنین سعید معیدفر در این پنل گفت: تجربه به ما نشان داده است که نه در دانشگاه و نه در سیاست نتوانستیم در خصوص مفاهیم اجتماعی و اقتصادی مشترک به توافق برسیم. این مسئله موجب افزایش هزینه ها و سرسام آور شدن آنها شده است. مسئله اصلی کشور تعیین اولویت‌هاست اما متاسفانه نمی‌توانیم در خصوص آنها به توافق برسیم اما چرا؟ باید به این سوال پاسخ داده شود که رویکردمان به کشور درست بوده است؟
وی ادامه داد: نمی‌توانیم بدون شناخت ایران اولویت‌های مورد نیازمان را تعیین کنیم. متاسفانه استراتژی‌هایی تعیین کرده‌ایم که جوابگو نیست. به همین دلیل است که هر یک از مسئولان و اساتید دانشگاه‌ها می‌گویند چیزی که من می‌گویم اولویت کشور است.
معیدفر تاکید کرد: وفاق زمانی اتفاق می‌افتد که مسئله ایران در داخل حل شود نه مسئله این جناح و اون جناح و این حزب و آن تشکیلات.
«وفاق» برای «تنازع» پادزهر تولید کند
ابوالفضل دلاوری هم در ادامه پنل گفت: تعریف مفاهیم در قالب‌ها و زمینه‌هایی که مد نظر است باید انجام شود. مفهوم وفاق در دولت جدید معنا و مفهوم دیگری پیدا کرده است. وفاق به عنوان بدیل برای یک رویکرد مسلط در سیاست معاصر ایران مطرح شد که بنده به آن سیاست تنازعی می‌گویم.
وی ادامه داد: در سیاست تنازعی بازیگران و نیروهای سیاسی تمام موضوعات را به حوزه تعارض و تخاصم تبدیل می‌کنند و بعد درگیری به وجود می‌آورند. آنان خودِ منازعه را هدف قرار می‌دهند. وفاق باید برای این دیدگاه پادزهر تولید کند تا سیاست مصالحه جایگزین شود.
دلاوری ادامه داد: رئیس جمهور تلاش دارد تا سطح منازعه را از طریق وفاق پایین بیاورد. باید سطح انتظارات را حتی به قیمت از دست دادن برخی امتیازات پایین بیاوریم. مسئله موجودیت ایران به حدی اهمیت دارد که باید از بسیاری از مفاهیم دیگر بگذریم.
وی هشدار داد: انباشت بحران‌ها و در هم پیچیدگی سطوح داخلی و خارجی آنها و تبدیل بحران‌ها به شکاف دولت ـ ملت و نزدیک شدن دشمنان ایران به یکدیگر و نزدیک شدن آنان به مرزهای جغرافیایی کشور، لزوم پرهیز از منازعات و رسیدن هرچه سریع‌تر به وفاق را گوشزد می‌کند. نیاز به گزاره‌های همزمان داریم و نیاز به تعیین اولویت‌ها نداریم.
«وفاق» یک ظرفیت و فرصت است
محمدمهدی مجاهدی در این پنل گفت: مبلمان اتاق سیاست تعارض است و بدون آن نمی‌توان سیاست را تخیل کرد یا ورز داد.
وی ادامه داد: در وضعیتی به سر می‌بریم که با نوعی بحران انباشته روبرو هستیم و فرصت کافی برای اندیشیدن برای آینده را از ما سلب کرده است. دور حوادثِ تند به ضرر کشور است و وفاق یکی از ابتکار عمل‌ها برای پاسخ به تعارضات است
وی که ریاست این پنل را بر عهده داشت، ادامه داد: باید از ظرفیتی که رئیس‌جمهور در حوزه وفاق به وجود آورده است استفاده بهینه کنیم. وفاق لزوماً یک معنا ندارد بلکه فرصتی برای هم‌اندیشی و هم افزایی بین مجموعه علوم انسانی کشور است.
انتهای پیام
