به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار فارسی به نقل از خبرگزاری ایسنا، وبگاه آمریکایی «بیزنس اینسایدر» در تحلیلی به قلم «مایکل پک»، تحلیلگر امور نظامی این رسانه نوشت: «دو ژنرال بازنشسته اسرائیلی هشدار می‌دهند هر چند سامانه‌های پدافند موشکی و هوایی اسرائیل می‌توانند از شهرهای اسرائیل محافظ کنند اما آنها دارای یک معضلی هستند که هر چه بیشتر آشکار می‌شود: اینکه آنها نمی‌توانند از خودشان در برابر پهپادهایی که در ارتفاع پایین پرواز می‌کنند محافظت کنند.»
«اران اورتال» و «ران کوچاو»، در یک وبلاگ متعلق به «مرکز بگین سادات برای دفاع استراتژیک» وابسته به دانشگاه «بار-ایلان» در نزدیکی شهر تل‌آویو نوشتند: «ما باید از پدافند هوایی خود دفاع کنیم.»
اورتال و کوچاو نگران هستند پهپادهای دشمن می‌توانند سامانه‌های پدافند هوایی همچون «گنبد آهنین» را از کار انداخته و به این ترتیب راه را برای حملات موشک‌های بالستیک، هواپیماهای خلبان دار و گلوله‌های توپخانه برای حمله به اسرائیل بدون اینکه رهگیری شوند هموار کنند.
آنها تصریح کردند: «نیروی هوایی اسرائیل در حالی بر آسمان حاکم می‌شود که در زیر چشمان جنگنده‌های پیشرفته‌اش یک لایه هوایی جدید ایجاد شده است.»
این ۲ تحلیلگر از این لایه تحت عنوان لایه «آسمان کم ارتفاع» توصیف کرده و می‌گویند: «دشمن حفره‌ای را در اینجا پیدا کرده است. نیروی هوایی و (یگان پدافند هوایی در داخل آن) ملزم به دفاع در برابر تهدیدات موشکی مرکب و ترکیبی، سامانه‌های پدافندی بدون سرنشین و راکت‌ها هستند.»
مایکل پک، تحلیلگر بیزنس اینسایدر اذعان می‌کند رژیم صهیونیستی در مقابله با پهپادهای انتحاری کوچکی که از سوی حزب‌الله لبنان فرستاده شد، مشکل پیدا کرده است؛ پهپادهایی که به نوشته این رسانه آمریکایی تاکنون به هلاکت یا زخمی شدن بیش از ۱۰۰ صهیونیست منجر شده است.
اورتال و کوچاو اظهار نگرانی کردند که پدافند هوایی اسرائیل در دوران پیش از ظهور پهپادها در جنگ و دورانی که در آنها تنها تهدیدات ناشی از موشک‌های بالستیک و هواپیماها علیه اسرائیل وجود داشت طراحی شده‌اند و این نقد به سامانه‌های پدافندی ساخت غرب و روسیه نیز وارد است. آنها تاکید کردند: «این آرایه در طی سالیان در زیر فرض برتری هوایی اسرائیل ایجاد شد اما کسی فرض نکرده بود که خود این پدافند هوایی ممکن است شکار شود.»
در ادامه تحلیل این دو نوشته شده است: «دشمن می‌تواند تا عمق اسرائیل نفوذ کرده و یک خط از سامانه پدافند هوایی را درگیر ساخته تا هواپیماهای دیگر از این روند انحرافی بهره گرفته و عمیق‌تر و مخفی‌تر نفوذ کنند. دشمن اینگونه می‌تواند اهداف را شناسایی کرده و فورا با استفاده از پهپادهای انتحاری یا مسلح حمله دیگری را ترتیب دهد. فراتر از اینها می‌تواند عناصر کلیدی خود این سامانه پدافند هوایی را مکان‌یابی کرده، به خاطر انداخته یا از بین ببرد.»
پدافند هوایی رژیم صهیونیستی یک پدافند هوایی چند لایه است که در یک لایه آن با موشک‌های رهگیر از نوع «پیکان»، موشک‌های بالستیک را بر فراز اتمسفر زمین هدف می‌گیرد، در یک لایه دیگر با سامانه میان‌برد «فلاخن داوود» موشک‌های کروز و بالستیک را تا ارتفاع ۱۰ مایل هدف می‌گیرد و در لایه دیگری نیز با سامانه گنبد آهنین، راکت‌ها، خمپاره‌ها، گلوله‌های توپ و موشک‌های کوتاه برد را در ارتفاع پایین هدف قرار می‌دهد.
به نوشته بیزنس اینسایدر، معضل اصلی رژیم صهیونیستی این است که این سه سامانه نمی‌توانند از یکدیگر محافظت کنند.
اورتال و کوچاو نوشتند: «این لایه‌ها در سطحی نسبتا محدود از حفاظت و کمک متقابل یکدیگر برخوردار هستند. در راستای بهینه سازی توزیع موشک‌های رهگیر که محدود هستند هر لایه به نحوی طراحی شده تا با یک نوع مشخص از موشک یا راکت مقابله کند. سامانه گنبد آهنین به عنوان مثال نمی‌تواند واقعا به آتش‌بارهای سامانه پیکان کمک و از ماموریت آنها پشتیبانی کند. این محدودیت برای دیگر لایه‌ها نیز در سطحی برابر صدق می‌کند.»
طبق این گزارش، در سامانه‌های پدافند هوایی اسرائیل تجهیزات دوام آوری همچون آتش‌بارهای موشک فریبنده و رادارهای محافظت کننده از موشک‌های واقعی یا سامانه‌های مکررا جابجا شونده، تعبیه نشده است.
این ۲ تحلیلگر نظامی نوشتند: «سطح تحرک پذیری، محافظت و قابلیت پنهان شوندگی سامانه پدافند هوایی اسرائیل ناکافی است. سامانه پدافند هوایی ما بر خلاف سامانه‌های دیگر جهان، انطباق‌‍پذیری را به عنوان یک هدف حیاتی تعیین نکرده است.»
انتهای پیام
