به گزارش گروه فرهنگ و هنر پایگاه اطلاع رسانی اخبار فارسی به نقل از خبرگزاری دانشجو – سید رضا میرجعفری، تلویزیون در منزل یک ایرانی کارکرد این را دارد که فردی آن را روشن کند و لحظاتی با خانواده به عنوان رسانه ملی پای آن بنشیند. اعتماد کند که مدیران آن به اندازه کمی از شعارهایی که می‌دهند را عمل کنند ولی همین که آن را روشن می‌کنی با تناقضات روزانه زیادی در پیوست‌های فرهنگی در جزئیات آن از جمله واحد بازرگانی و تجاریش رو به رو می‌شوی. 

تبلیغ بلک فرایدی با پوشش حراجی دیجیکالا مصداق واضح یک بام و دو هوایی تلویزیون است

ما اگر صبح تا شب هم شعار سبک زندگی اسلامی دهیم اما در مهمترین وجوه آن و جعبه مصرف بی توجه باشیم هیچ اهمیتی ندارد.آیا مسئولین صدا و سیما چیزی در مورد تأثیر فرهنگی آنچه در بسته بندی تبلیغاتی و تجاری به جامعه می‌دهیم شنیده‌اند؟ مثلا می‌دانند در روزگاری که رژیم صهیونیستی جنایات بزرگی می‌کند و جبهه مقاومت در موضوعات خود  پویش کمک به آن جبهه راه ‌می‌اندازد و از طرف دیگر مردم را به مصرف گرایی بی حد و اندازه و تبلیغ «بلک فرایدی» ولو در چند ثانیه پیام بازرگانی تلویزیون چه تبعاتی می‌تواند داشته باشد؟ یا چه تناقضاتی را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کنیم؟  

کاش کارهای بزرگ را از مسائل کوچک و جزئی ولی تأثیرگذار شروع می‌کردیم! به این جمله فکر کنیم و بعد مروری به عملکردمان داشته باشیم. موضوع مصرف و عدم اسراف، سبک زندگی و فرهنگ اقتصادی مردم این روزها می‌تواند مهمترین وجه کار فرهنگی باشد، اما همه این اولویت‌ها با آنچه به عنوان پیام بازرگانی از تلویزیون در تبلیغ با عنوان «منتظر تخفیف باش» که زیر پوستش فرهنگ مصرف گرایی سرمایه دارانه به نام «بلک فرایدی» است کلا به تناقض می‌خورد! 

ماهیت بلک فرایدی چیست؟