اشتفان پریزنر هماهنگ کننده مقیم سازمان ملل متحد در جمهوری اسلامی ایران، در مراسم بزرگداشت ملل متحد که صبح امروز دوشنبه ۷ آبان در مرکز مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امورخارجه برگزار شد اظهار کرد: روز سازمان ملل، یادآور مسئولیت جمعی ما برای حمایت از اصول صلح، حقوق بشر و رفاه مشترک است؛ ارزش‌هایی که در منشور سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۵ تصویب شد.

وی افزود: صلح، کرامت و برابری در سیاره‌ای سالم همان چیزی است که سازمان ملل متحد برای آن تلاش می‌کند، اما واقعیت این است که دنیای ما با این ایده آل فاصله زیادی دارد و متأسفانه خود را در بحران چند بعدی می‌بیند.

پریزنر خاطرنشان کرد: من می‌خواهم لحظه‌ای به رنج بی‌شمار غیرنظامیان به دلیل درگیری‌های جاری، به ویژه در خاورمیانه فکر کنم، تعداد زیادی از آنها زن و کودک هستند، همچنین تعداد زیادی از همکاران ما در سازمان ملل جان خود را از دست داده اند؛ این دور باطل خشونت باید متوقف شود.

هماهنگ کننده سازمان ملل متحد تصریح کرد: دبیر کل سازمان ملل متحد همواره تاکید کرده است که بر اساس قوانین بین‌الملل، غیرنظامیان باید در همه جا محافظت شوند و پیوسته خواستار آتش‌بس فوری، آزادی همه اسرا و راه‌حل تشکیل دو کشور بوده است. دبیر کل سازمان ملل همچنین خواستار نیاز فوری به اجتناب از تشدید بیشتر تنش در منطقه شده است.

پریزنر افزود: سازمان ملل متحد به‌عنوان یک سازمان، تنها به اندازه‌ای قوی است که کشور‌های عضو آن به آن اجازه می‌دهند که تقسیم‌بندی بین کشور‌های عضو مانع از پتانسیل سازمان ملل شود. در عین حال، در واقع در زمان تشدید اختلافات و درگیری‌ها، دیپلماسی و چندجانبه‌گرایی برای حل چالش‌های جهانی حیاتی است. سازمان ملل متحد، هنگامی که توسط کشور‌های عضوش حمایت شود، می‌تواند به بهترین وجه مطابق با دیدگاه منشور عمل کند.

وی خاطرنشان کرد: کار روزانه سازمان ملل متحد در سرتاسر جهان باعث ایجاد تفاوت در زندگی میلیون‌ها نفر به ویژه گروه‌های آسیب‌پذیر می‌شود. این به دلیل نقش حیاتی سازمان ملل در حفظ صلح، پیشگیری از درگیری، ارائه کمک‌های بشردوستانه و پیشبرد توسعه پایدار است. من فقط می‌خواهم دو نمونه از دستاورد‌های سازمان ملل در بهداشت و آب و هوا را بیان کنم؛ به عنوان نمونه به ریشه‌کنی آبله کوچک در دهه ۱۹۸۰ که تقریباً فلج اطفال را (به جز در کشور‌های بسیار کمی) از بین برد، فکر کنید. عرضه واکسن به ۴۵ درصد از کودکان جهان، کمک به نجات جان ۳ میلیون نفر در سال؛ بازیابی لایه ازن پس از حذف تدریجی تقریباً ۹۹ درصد از مواد مخرب لایه ازن، پس از تصویب جهانی پروتکل مونترال (موافق در سال ۱۹۸۷) در نظر بگیرید.

وی ادامه داد: اینها نمونه‌های مهمی هستند از آنچه می‌توان با همکاری جهان به دست آورد. نمونه‌هایی که نشان می‌دهد دستاورد‌های تحول آفرین نیازمند توافقات جهانی و اقدام محلی است و این بدان معنی است که حل تغییرات آب و هوایی نیز امکان پذیر است. با این حال، مسیر فعلی با احتمال گرم شدن ۳.۱ درجه تا پایان قرن به این معنی است که زمان اقدام اکنون فرا رسیده است.

پریزنر در ادامه اظهار داشت: به عنوان هماهنگ کننده سازمان ملل متحد در ایران، ما بخشی از این تلاش بزرگ برای کار برای مردم و سیاره زمین هستیم. ایران به عنوان یکی از اعضای موسس سازمان ملل متحد دارای روابط طولانی مدت و پربار با این سازمان است. امروز، ۱۸ آژانس فنی، صندوق و برنامه سازمان ملل متحد بخشی از چارچوب همکاری ما هستند. ارائه حمایت‌های توسعه‌ای و کمک‌های بشردوستانه در شش حوزه «تاب آوری اقتصادی اجتماعی، مدیریت بهداشت عمومی، محیط زیست و حذف تغییرات، کاهش خطر بلایا و مدیریت، کنترل مواد مخدر و کمک به پناهندگان و جوامع میزبان» با دولت ایران اولویت بندی شده است.

وی افزود: تنها در سال جاری ۱۳۸ فعالیت در این زمینه‌ها پیش بینی شده است. از زمان شروع راهنمای چارچوب همکاری توسعه پایدار سازمان ملل متحد (UNSDCF) در سال ۲۰۲۳، ما در زمینه‌های متنوعی به عنوان حمایت از همکاری بین المللی در مورد طوفان‌های شن و گرد و غبار، انرژی‌های تجدیدپذیر، امداد اضطراری و آمادگی در برابر زلزله، تهیه تجهیزات پزشکی حیاتی به عنوان بخشی از کاهش اثرات انسانی تحریم‌ها، برنامه‌های پیشبرد توانمندسازی اقتصادی زنان، برنامه‌های پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر در بین جوانان، مقابله با قاچاق انسان و البته ارائه کمک‌های بشردوستانه برای پناهندگان و افرادی که در شرایطی مانند پناهندگی در مواجهه با یکی از بزرگترین بحران پناهندگان در جهان زندگی می‌کنند، کمک کرده ایم.

پریزنر تصریح کرد: بیشتر این حوزه‌های اولویت‌دار تنها بر ایران تأثیر نمی‌گذارند. مسائلی مانند بهداشت، محیط زیست، بلایای طبیعی، قاچاق مواد مخدر و پناهندگان تأثیرات منطقه‌ای و حتی جهانی بر سایر کشور‌ها دارد. مهم است که بدانیم حمایت از ایران در رسیدگی به این مسائل به نفع مشترک همه کشورهاست. سازمان ملل متحد در ایران آماده است تا راه حل‌ها را تسهیل کند و به عنوان یک پل و تسهیل‌گر عمل کند.

هماهنگ کننده سازمان ملل متحد همچنین گفت: سازمان ملل متحد در ایران اهداف دولت جدید از جمله در زمینه‌های توسعه فراگیر و تعامل عملی با جامعه بین المللی را تصدیق می‌کند. ما مشتاق تقویت بیشتر همکاری خود با دولت جدید در زمینه‌های کلیدی مانند توسعه پایدار، حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیر و همکاری‌های منطقه‌ای و بین المللی هستیم. ما از همه کشور‌های عضو دعوت می‌کنیم تا از این تلاش‌ها حمایت کنند.

پریزنر افزود: همانطور که ذکر شد، دبیرکل خواستار نیاز فوری به اجتناب از تشدید بیشتر در منطقه شده است. چرخه‌های مکرر درگیری باید از طریق دیپلماسی و گفتگو حل شود. ما به آرامش نیاز داریم، اما ما نمی‌توانیم چالش‌های رایج دیگری را که امروز با آنها روبرو هستیم و بر نسل‌های آینده تأثیر می‌گذارند، فراموش کنیم. در این مقطع، چالش‌های مشترک ما «بحران آب و هوا، بحران نابرابری، پیشرفت فن‌آوری بدون محدودیت (از جمله Al) و جابجایی اجباری در مقیاس قابل توجه» مسائلی است که برای حل آنها باید با هم جلو برویم. ما باید اطمینان حاصل کنیم که چشم از توسعه فراگیر و پایدار و توسعه برای همه برنداریم.

وی تصریح کرد: از سوی ملل متحد، ما این سازمان را برای حمایت بهتر از کشور‌های عضو در قرن بیست و یکم مناسب می‌کنیم. برای این منظور، “UN ۲.۰” که دیدگاه دبیرکل از یک خانواده مدرن سازمان ملل متحد را در برمی‌گیرد، با یک فرهنگ آینده‌نگر بروز و جوان‌سازی شده و با مهارت‌های پیشرفته برای قرن بیست و یکم توانمند شده است تا حمایت ما از مردم و سیاره زمین را افزایش دهد.

هماهنگ کننده سازمان ملل متحد خاطرنشان کرد: ما برای رسیدن به این چشم‌انداز تلاش خواهیم کرد و با استفاده از نوآوری، داده‌ها، دیجیتال، آینده‌نگری و علوم رفتاری ترکیبی پویا از فرهنگ و روش‌هایی که آن را «پنج‌گانه تغییر» می‌نامیم، تلاش خواهیم کرد. این در مورد تکامل به سمت سازمان ملل چابک تر، متنوع تر، پاسخگوتر و تاثیرگذارتر است.

پریزنر افزود: می‌خواهم از این فرصت استفاده کنم و از شرکای خود که بسیاری از آنها امروز در این اتاق حضور دارند تشکر کنم؛ مقامات، شرکای کشور‌های عضو و اهداکنندگان، سازمان‌های غیردولتی، شرکای بخش خصوصی و متخصصان رسانه‌ای که کار‌های زیادی برای همکاری در توسعه مشترک انجام داده‌اند.

هماهنگ کننده سازمان ملل متحد در پایان عنوان داشت: ما هرگز نمی‌توانیم فراموش کنیم که سازمان ملل متحد “برای نجات نسل‌های بعدی از بلای جنگ”، “برای بازیابی ایمان به حقوق اساسی بشر” و “برای ارتقای پیشرفت اقتصادی و اجتماعی همه مردم” تأسیس شد.