به گزارش اخبار فارسی، حواشی مربوط به ورزشگاه آزادی تمامی ندارد. در حالیکه قرار است تا چندی دیگر کریس رونالدو و نیمار در آزادی بازی کنند، بخشی از ورزشگاه خراب است و سیمان و سنگ آن را پر کرده است.

پروژه اصلاح و بازسازی ورزشگاه آزادی چندی پیش کلید خورد. وزارت ورزش بودجه ای محدود برای این بازسازی در نظر گرفت اما مشخص شد که این پروژه بسیار کلان است و احتیاج به بودجه دولتی مخصوص و کار وسیع و همه جانبه دارد. این دوگانگی باعث نگرانی بسیاری از فوتبال دوستان شده، چرا که گمان می رود بازسازی ورزشگاه آزادی چند سال طول بکشد و مسابقات زیادی در این استادیوم در حال بازسازی برگزار شود‌.

به مناسبت مطرح شدن نام ورزشگاه آزادی بد نیست مروری بر تاریخ مهم ترین ورزشگاه ایران داشته باشیم. در این گزارش قصد داریم ۱۰ نکته مهم و تاریخی درباره ورزشگاه فوتبال آزادی بیان کنیم:

سال و هدف ساخت

ورزشگاه آزادی در سال ۱۳۴۹ شروع به ساخت کرد و در سال ۱۳۵۰ مورد بهره برداری قرار گرفت. در واقع، ورزشگاه آزادی در روز ۲۵ مهر ۱۳۵۰ و یک روز پس از افتتاح برج آزادی(شهیاد) افتتاح شد. این ورزشگاه که با نام ورزشگاه “آریامهر” احداث گردید، برای میزبانی بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ که در تهران برگزار می‌شد، ساخته شد.

گنجایش

گنجایش ورزشگاه آزادی در ابتدا ۱۰۰ هزار نفر بود. بعد از بازسازی جایگاه تماشاچیان و قرار گرفتن صندلی، از این گنجایش کاسته شد و ظرفیت آن ابتدا به ۸۴ هزار و ۴۰۰ و سپس به ۷۸ هزار و ۲۰۰ نفر رسید‌.

طراح ورزشگاه

طراح ورزشگاه آزادی عبدالعزیز فرمانفرمائیان، معمار مشهور ایرانی و طراح فرودگاه مهرآباد است. فرمانفرمائیان زمین بازی ورزشگاه را از چمن طبیعی ساخت. او و تیم طراح و سازنده اطراف چمن یک پیست دو و میدانی در هشت ردیف از جنس تارتان ساخته و در قسمت غربی ورزشگاه و ضلع جنوب جایگاه ویژه و جایگاه گزارشگران ساخته شد.

نخستین رویدادها

نخستین مسابقه فوتبال که در ورزشگاه فوتبال آزادی برگزار شد، بازی دوستانه بین دو تیم پرسپولیس و کروزیرو در تاریخ ۲۷ اسفند شمسی بود که با پیروزی ۴ بر ۲ کروزیرو به پایان رسید. همچنین، نخستین بازی دو تیم ایرانی در ورزشگاه آزادی در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۵۲ بین دو تیم تهرانی پاس و عقاب از سری مسابقات چهار جانبهٔ جام اتحاد برگزار شد. در ضمن، نخستین بازی تیم ملی فوتبال ایران در این ورزشگاه مربوط به دیدار مقابل کره شمالی در روز ۱۴ اردیبهشت ۱۳۵۲، در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۷۴ است که در پایان با تساوی بدون گل خاتمه یافت.

میزبانی های مهم

استادیوم فوتبال آزادی به جز بازی های آسیایی سال ۱۹۷۴ تهران، میزبان برخی رویدادهای فوتبالی مهم دیگر از جمله فینال جام ملت های آسیا در سال ۱۹۷۶ (بین ایران و استرالیا)  و فینال جام باشگاه های آسیا در سال ۱۹۹۸ – ۹۹ و ۲۰۰۱ – ۲۰۰۲ بوده است.

بازتاب رسانه ای

ورزشگاه آزادی یکی از بزرگترین ورزشگاه های جهان و آسیا است. طبق گزارش پایگاه بلیچر رپورت در سال ۱۳۹۲ ورزشگاه آزادی در میان ۲۰ ورزشگاه برتر جهان قرار دارد. استادیوم فوتبال آزادی از لحاظ گنجایش یکی بزرگترین ورزشگاه فوتبال خاورمیانه، یکی از ۷ ورزشگاه بزرگ آسیا و یکی از ۲۰ ورزشگاه بزرگ در جهان است.

بازسازی

ورزشگاه آزادی تا کنون چند بار بازسازی شده است. در آخرین مرتبه، شرکت سیمان رزین شروع به تعمیر و بازسازی آزادی کرد. این بازسازی از تاریخ خرداد ماه سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۲ به طول انجامید. سکوهای طبقه اول بطور کامل عایق کاری شد و رختکن های موجود بازسازی و به جای سکوهای سیمانی صندلی های مختلف قرار داده شد.

چمن آزادی

نمی توان گفت چمن آزادی از مرغوب ترین زمین های چمن ایران است. چمن ورزشگاه امام رضای مشهد، نقش جهان اصفهان و فولاد آرنا اهواز از چمن آزادی بهتر و مرغوب تر هستند. همچنین، زمین چمن ورزشگاه آزادی در هر فصل فوتبالی برگزار کننده ۵۰ تا ۶۰ مسابقه است و این تعداد بازی بر کاهش کیفیت چمن آزادی تاثیر زیادی داشته است.

میزبانی افراد مشهور

ورزشگاه آزادی از افراد مشهور زیادی میزبانی کرده است. از مهم ترین فوتبالیست های مشهوری که در استادیوم آزادی حضور پیدا کرده اند، می توان به پله اشاره کرد که با تیم سانتوز وارد استادیوم شد و با تیم منتخب تهران مسابقه داد. همچنین، ریوالدو، الیور کان، میشیل بالاک و… نیز از جمله سایر بازیکنان مشهوری هستند که در آزادی بازی کرده اند .همچنین، برخی خوانندگان مشهور در آزادی اجرا داشته اند. برای مثال، در نوامبر ۱۹۷۵، فرانک سیناترا خواننده و هنرپیشه معروف آمریکایی در ورزشگاه آزادی کنسرت اجرا کرد.

مشعل بزرگ

مشعل بزرگ و معروف ورزشگاه آزادی در افتتاحیه و اختتامیه بازی‌های آسیایی تهران روشن شد. بعد از آن، این مشعل خاموش بود تا اینکه پس از ۴۰ سال، قبل از آغاز فینال لیگ قهرمانان آسیا بین پرسپولیس و کاشیما مجددا روشن شد.