به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار فارسی به نقل از خبرگزاری ایسنا، پدرام همتی، دبیر اسبق اتحادیه علمی دانشجویی شیمی کشور و دبیر سابق انجمن علمی دانشجویی شیمی دانشگاه رازی در یادداشتی که در اختیار ایسنا قرار داد، نوشت: با روی کار آمدن دولت پزشکیان و حضور سیمایی در رأس وزارت عتف و اقدامات مثبت و خردمندانه ایشان در این مدت کوتاه و امیدی که به بهبود فضای علمی کشور ایجاد شده، مطلب زیر را به عنوان وظیفه که برخاسته از تجربیات حضور در کنار نخبگان و دانشجویان ارزشمندی است به تحریر در می آورم.
در چهار بعد و زاویه می توان به تاثیرات تشکل های علمی یا به طور اختصاصی انجمن ها و اتحادیه های علمی دانشجویی در جامعه و پیشرفت کشور اشاره کرد؛
*بعد اول؛ بعد فردی و اجتماعی:
بعد از ورود شخص به تشکل های علمی و رشد و بهبود در ویژگی های فردی قطعا پس از مدتی آن شخص تغییرات را در خود حس می کند. افرادی که وارد تشکل های علمی می شوند ذاتا افرادی دغدغه مند، خوش فکر و ایده پرداز هستند و این ویژگی ها به کمک قرارگیری فرد در جمع های علمی نمایان می شود. برخی افراد توانایی بیان و ارائه تفکرات و ایده های خود را ندارند یا به اصطلاح نمی توانند ایده های خود را برای مخاطبینشان به گونه ای توضیح دهند. تشکل های علمی برای این افراد به اصطلاح دارای ایده و خوش فکر اما با قدرت ارائه پایین، بستری جهت رشد است که در نهایت توانایی بیان و ارائه را در این افراد نیز به مرور زمان ایجاد می کند. این اتفاق مهمیست که چنین بستری توانایی این را دارد که افرادی توانمند جهت حضور و تأثیرگذاری در جامعه را آماده سازد.
افرادی که از این کانال جهت حضور و تاثیر بر جامعه تربیت می شوند چون از یک پتانسیل علمی بالقوه بهره مند هستند می توانند در قسمت ها و بخش های مهم و تخصصی به افراد و مدیرانی توانمند، متخصص و متعهد تبدیل شوند و عملا بخشی از نیروی انسانی شاخص برای دولت ها بدون هزینه آماده و مهیا هستند. حال فرض کنیم توجه و اهمیت ساختاری به این قشر افزایش یابد آن گاه روند این پیشرفت و آماده سازی تسریع یافته و سریعتر از زمان معمول این استعدادها را در اختیار خواهیم داشت. واضح است که سرمایه گذاری این چنینی برای دولت ها، یک سرمایه گذاری سودمند برای منافع هر کشور بوده و نتایج ملموس آن در هر جامعه ای نمود می یابد.
*بعد دوم؛ بعد تخصصی:
تعهد و تخصص دو مورد مکمل هستند که با بهره مندی از آن ها می توان فردی اثرگذار در گرایش مربوط به خود بود. فعالیت در تشکل های علمی کاملا تخصصی بوده و به جرأت می توان گفت متخصص ترین افراد که در کنار تخصص خود و با حضور در تشکل های علمی به افرادی متعهد و پایبند تبدیل می شوند در این مجامع حضور دارند. در بسیاری از حوزه ها از کمبود نیروی متخصص رنج می بریم. تربیت نیروهای متخصص هزینه های سنگینی را به دولت ها تحمیل می کنند و در موارد بسیاری نیز تضمینی برای خروجی مناسب وجود ندارد. هزینه سنگینی که در سنین بالا صرف تربیت نیروی انسانی متخصص می شود می توان بخشی از آن را صرف تشکل های علمی نمود که یک تعلیم گاه بسیار کم هزینه برای تربیت افراد متخصص می باشد. افرادی که از سنین پایینتر در تشکل های علمی دانشجویی مشغول می شوند، بزرگترین سرمایه و منبعی عظیم برای اداره آینده کشور هستند. متاسفانه عدم توجه کافی به این عزیزان همواره معضل اصلی در مسیرشان بوده و حتی موجب از دست رفتن موقعیت های نابی در راه پیشرفت کشور بوده است. قطعا هیچ دولتی از سرمایه گذاری روی این نخبگان ضرر نکرده و آینده هر کشوری را تضمین و از خروج این سرمایه ها از کشور جلوگیری به عمل می آید. به کارگیری افراد غیر متخصص در امور مهم یک پدیده نگران کننده است و لطمه های بعضا جبران ناپذیری به بدنه علمی و مدیریتی کشور وارد می سازد. با حضور جوانانی توانمند و نخبه، استفاده از نیروهای غیرتخصصی هیچ توجیه علمی نداشته و غیر از ضرر و زیان، منفعتی برای کشور ندارد.
*بعد سوم؛ بعد اجرایی:
ویژگی های بارز شخصیتی در کنار تعهد و تخصص زمینه های اولیه ای هستند که نتیجه بخش بودن آن ها به نحوه اجرا بستگی دارد. به تعبیری اگر تمامی موارد را به بهترین شکل ممکن چینش نموده و مهیا کرده باشیم، در نهایت اگر نحوه اجرا صحیح نباشد، عملا با شکست در پیاده کردن ایده ها مواجه می شویم. ضعف در امور اجرایی در بسیاری از موارد به ویژه در ساختار اداری و دولتی کشورها، زیان های متفاوت، گاها جبران ناپذیری را به دنبال دارد. نقص در ساختار مدیریتی و دولتی یک کشور، مهمتر و قبل تر از همه، مردم را تحت تاثیر قرار می دهد.
بهترین ایده ها را، بدترین شیوه اجرا می تواند با مخاطرات بسیاری همراه کند. در تشکل های علمی دانشجویی، افراد در کنار امور علمی تخصصی، نحوه کار اجرایی را نیز فرا می گیرند. ارتباطات گسترده اداری، مناسبات با سازمان های مختلف و مرتبط، استفاده از سامانه های ویژه ارتباطی مراودات درون سازمانی، فعالین دانشجویی عضو تشکل های علمی را، آماده ورود به بدنه مدیریتی می کند. ضعف های موجود در بدنه مدیریتی کشور را می توان با چنین افرادی که به طور طبیعی و در موقعیت، آموزه های مدیریتی را آموخته اند، پوشش داد. و نکته مهمتر اینکه این افراد مدیریت را به صورت تجربی در کنار علم تخصصی خود فرا می گیرند و این بدان معناست که می توان با پدیده مدیران غیر مرتبط و غیر متخصص مقابله نمود. با وجود چنین سرمایه هایی در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت می توان به شعار استفاده از کارشناسان و متخصصین در بدنه اجرایی کشور جامه عمل پوشاند.
*بعد چهارم؛ بعد اقتصادی و کارآفرینی:
انجمن های علمی را به تعبیری می توان بنگاه های اقتصادی نادیده گرفته شده پنداشت. بیان این جمله، سؤالات و حتی شاید طعنه هایی را نیز به وجود بیاورد. این که یک انجمن علمی دانشجویی چگونه می تواند یک مرکز اقتصادی، کارآفرینی و خلق فرصت های بزرگ باشد برای بسیاری قابل هضم نیست. با توجه به ارتباطات گسترده ای که انجمن ها با دانشجویان و فارغ التحصیلان بعنوان پشتوانه های علمی و بنیادی کشور دارند، طبیعی است که بنیه ورود به مسائلی کلان همچون کارآفرینی و خلق ثروت را داشته باشند.
همکاری های گوناگونی که انجمن های علمی دانشجویی با مراکز صنعتی به ویژه مراکز رشد و شتابدهنده ها داشته اند، در مواردی به ایجاد شغل از ایده، نوآوری و رفع نیازهای کشور منجر شده است. در موارد بسیاری که کشورمان بعنوان وارد کننده شناخته می شود، با حمایت از دانشجویان و فارغ التحصیلان می توان در طول زمان های مختلف این نیاز ها را رفع نمود و به سمت بی نیازی از واردات رفت. انجمن های علمی می توانند بعنوان حلقه ای واسط میان دانشجویان و فارغ التحصیلان و مراکز صنعتی و علمی عمل کنند و زمینه انجام امور بزرگی را فراهم کنند. تمرکز و اهمیت دادن به این تشکل های علمی، یک تیر و چند نشان است؛ هم می توان بخشی از مشکلات اقتصادی و اشتغال را حل نمود، هم می توان جامعه را از بیخ و بن به سمت علمی شدن هدایت کرد، هم می توان مدیرانی زبده با کمترین هزینه را برای اداره کشور در سنین پایین تربیت نمود و هم…
با برقراری ارتباط میان معاونت فناوری و دانش بنیان ریاست جمهوری، معاونت فناوری و نوآوری وزارت عتف، مراکز مهم صنعتی و علمی و انجمن های علمی دانشجویی، یک هماهنگی در جهت مثبت شکل داد و با برنامه ریزی منسجم که خود انجمن ها می توانند مجری اصلی آن باشند، پدیده تولید ثروت از علم را تحقق بخشید.
انتهای پیام
