به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار فارسی به نقل از خبرگزاری ایسنا، امارات در سودان، کشوری که در یکی از فاجعه‌بارترین جنگ‌های داخلی جهان از بین رفته، یک بازی دوگانه مرگبار را شروع کرده است. به گفته مقامات دیپلماتیک، دولت ثروتمند خلیج فارس که مشتاق تقویت نقش خود به عنوان یک تصمیم‌گیرنده در منطقه است، کمپین مخفیانه خود را برای حمایت از یک برنده در سودان گسترش داده و پول، تسلیحات و اکنون پهپادهای قدرتمند را به این کشور سرازیر کرده است.
نیویورک‌تایمز با این مقدمه و در گزارشی از مداخله پنهان امارات در جنگ داخلی سودان نوشته است: پهپادها بر فراز بیابان‌های وسیع در امتداد مرز سودان پرواز می‌کنند و کاروان‌های اسلحه را هدایت می‌کنند تا اسلحه‌های غیرقانونی را به جنگجویان متهم به جنایات گسترده و پاکسازی قومی قاچاق کنند؛ گروه‌های امدادی می‌گویند که آنها بر فراز یک شهر محاصره شده در مرکز سودان قحطی زده در حال پرواز هستند و از یک نیروی شبه‌نظامی بی رحم حمایت می‌کنند که بیمارستان‌ها را بمباران و محموله‌های مواد غذایی را غارت کرده و هزاران خانه را به آتش کشیده است.
با این حال، پهپادها از پایگاهی به پرواز در می‌آیند که امارات متحده عربی می‌گوید در حال انجام تلاش‌های بشردوستانه برای مردم سودان است – بخشی از آنچه که آن را «اولویت فوری» خود برای نجات جان بی‌گناهان و جلوگیری از گرسنگی در بزرگترین جنگ آفریقا می‌نامد.
رسانه آمریکایی نوشته که «در تمام این مدت، امارات خود را به عنوان قهرمان صلح، دیپلماسی و کمک‌های بین‌المللی معرفی می‌کند».
نقش پررنگ امارات در جنگ سودان
تصاویر ماهواره‌ای و مقامات آمریکایی می‌گویند که این کشور حتی از یکی از مشهورترین نمادهای امدادی جهان – هلال احمر، همتای صلیب سرخ – به عنوان پوششی برای عملیات مخفی خود برای پرواز هواپیماهای بدون سرنشین به سودان و قاچاق سلاح برای جنگنده‌ها استفاده می‌کند.
نیویورک تایمز نوشته است: جنگ در سودان، کشوری گسترده و غنی از طلا با نزدیک به ۵۰۰ مایل خط ساحلی دریای سرخ، توسط انبوهی از کشورهای خارجی تحریک شده است. آنها به طرف‌های متخاصم تسلیحات می رسانند، به این امید که ترازو را برای سود یا منافع استراتژیک خود کج کنند – در حالی که مردم سودان در تیراندازی متقابل گرفتار شده‌اند.
مقامات می‌گویند که امارات بزرگترین و مهم‌ترین نقش را ایفا می‌کند؛ در ظاهر با تعهد بر کاهش درد و رنج سودان و در خفا شعله‌ور ساختن آتش جنگ.
گرسنگی سودان را فرا گرفته است. سازمان ملل ماه گذشته پس از نزدیک به ۱۸ ماه جنگ، که ده‌ها هزار کشته و دست‌کم ۱۰ میلیون نفر را در بدترین بحران آوارگی در جهان پراکنده کرده است، رسما قحطی در این کشور را اعلام کرد.
گروه‌های امدادی آن را فاجعه‌ای با ابعاد تاریخی می‌نامند. امارات می گوید که «کاملاً واضح» اعلام کرده که از «هیچ یک از طرف‌های متخاصم» در سودان حمایت نکرده یا سلاح نفرستاده برعکس تاکید دارد که «نگران فاجعه انسانی است که به سرعت در حال افزایش است» و برای «آتش‌بس فوری» فشار می‌آورد.
پایگاه پهپادی مورد استفاده امارات در چاد قبل و بعد از جنگ سودان
کارزار مخفیانه امارات
نیویورک‌تایمز نوشته برای بیش از یک سال، امارات به طور مخفیانه «نیروهای پشتیبانی سریع»، گروه شبه‌نظامی که با ارتش سودان برای کنترل سومین کشور بزرگ آفریقا می‌جنگد را تقویت کرده است.
تحقیقات این روزنامه در سال گذشته که جزئیات عملیات قاچاق تسلیحات اماراتی را شرح می‌داد، توسط بازرسان سازمان ملل در ژانویه تایید شد، زمانی که آنها به شواهد «معتبر» مبنی بر شکستن تحریم تسلیحاتی سازمان ملل در سودان توسط امارات اشاره کردند. اکنون اماراتی‌ها کمپین مخفیانه خود را تقویت می‌کنند.
پهپادهای قدرتمند ساخت چین که تاکنون بزرگترینِ آنها در جنگ سودان مستقر شده‌اند، از فرودگاهی در آن سوی مرز در چاد به پرواز درمی‌آیند که امارات آن را به یک فرودگاه مجهز و به سبک نظامی گسترش داده است. تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که آشیانه‌ها ساخته شده و یک ایستگاه کنترل پهپاد نصب شده است.
تحلیل نیویورک‌تایمز تایمز از داده‌های ردیابی پرواز نشان داد بسیاری از هواپیماهای باری که در طول جنگ در فرودگاه فرود آمده‌اند، قبلاً سلاح‌هایی را برای امارات به مناطق درگیری دیگر مانند لیبی منتقل می‌کردند، جایی که اماراتی‌ها نیز به نقض تحریم تسلیحاتی متهم شده‌اند.
مقامات آمریکایی می‌گویند که اماراتی‌ها اکنون از این فرودگاه برای پرواز پهپادهای نظامی پیشرفته با اطلاعات میدان نبرد و اسکورت محموله‌های تسلیحاتی به جنگجویان در سودان – برای زیر نظر گرفتن کمین‌ها به نفع نیروهای پشتیبانی سریع استفاده می کنند.
پهپاد چینی
تایمز با تجزیه و تحلیل تصاویر ماهواره‌ای، نوع پهپاد مورد استفاده را شناسایی کرد: «وینگ لونگ-۲» یک مدل چینی که اغلب با «ام-کیو۹ ریپر» نیروی هوایی ایالات متحده مقایسه می‌شود. تصاویر شامل محل دپو و حفاظت از مهمات در فرودگاه و یک ایستگاه کنترل زمینی وینگ لونگ در کنار باند فرودگاه است.
وینگ لانگ می تواند ۳۲ ساعت پرواز کند، بردی معادل ۱۰۰۰ مایل دارد و می‌تواند تا ده‌ها موشک یا بمب را حمل کند. مقامات می‌گویند که به نظر نمی‌رسد تاکنون پهپادها حملات هوایی در سودان انجام داده باشند اما در حال نظارت و شناسایی اهداف در میدان‌های آشفته جنگ هستند.
«مایکل دام» کارشناس ارشد «مؤسسه مطالعات هوافضای میچل» مستقر در ویرجینیا، گفت که این موضوع، «آنها را به ضریب قابل توجهی نیرو تبدیل می‌کند».
کارشناسان و مقامات می گویند که پس از برخاستن از پایگاه، پهپادها ممکن است در واقع از راه دور از خاک امارات هدایت شوند. اخیراً آنها در حال گشت‌زنی در آسمان الفاشر، جایی که مردم گرسنه در محاصره نیروهای واکنش سریع هستند، شناسایی شده اند. این شهر نزدیک به ۲ میلیون نفر را در خود جای داده است و ترس از اینکه جنگ به جنایات بیشتری منجر شود، افزایش یافته است.
جهنم روی زمین
هر دو طرف در جنگ داخلی سودان به جنایات جنگی متهم شده‌اند، از جمله حملاتی که توسط خود جنگجویان فیلمبرداری شده است.
جنگ در سال ۲۰۲۳، میان ارتش سودان ونیروهای واکنش سریع آغاز شد و گروه‌های حقوق‌بشری هر ۲ طرف را به نقض حقوق‌بشر متهم کرده‌اند.
«توبی هاروارد» مقام ارشد سازمان ملل در دارفور، این شهر را به «جهنم روی زمین» تشبیه کرده است.
امارات اصرار دارد که صرفاً در تلاش برای توقف جنگ و کمک به قربانیان آن است. این کشور ۲۳۰ میلیون دلار کمک و ۱۰۰۰۰ تن تدارکات کمک‌رسانی کرده است و نقش برجسته‌ای در مذاکرات صلح اخیر به رهبری آمریکا در سوئیس ایفا کرد.
گسیل سلاح به سودان
طبق این گزارش، اگرچه «محمد بن‌زاید» رئیس امارات درباره حمایت مستقیم از نیروهای پشتیبانی سریع اعتراف نکرده اما گفته که او مدیون «محمد حمدان دقلو» ملقب به «حمیدتی» فرمانده این گروه شبه‌نظامی برای اعزام نیرو به یمن برای جنگ در کنار امارات است.
جنگ داخلی سودان، این کشور را که از نظر راهبردی بر روی دریای سرخ قرار دارد، به یک کشور جهانی رایگان برای همه تبدیل کرده است.
نیویورک‌تایمز مدعی شده ایران و مصر از ارتش سودان حمایت کرده‌اند و روسیه با هر ۲ طرف بازی کرده است. کرملین به سمت ارتش متمایل شده و در ازای دسترسی نیروی دریایی خود به سواحل دریای سرخ، به آن سلاح ارائه می دهد. مقامات آمریکایی مدعی هستند انصارالله یمن کشتی‌های تسلیحاتی را برای ارتش سودان ارسال کرده و قطر ۶ هواپیمای جنگی چینی را به این کشور فرستاده است؛ ادعا هایی که البته تکذیب شده است.
مقامات به این نتیجه رسیده‌اند که امارات مجموعه‌ای از سلاح‌ها را نیز ارسال کرده است؛ پهپادها، توپخانه‌ها، پرتابگرهای موشکی متعدد و موشک ضدهوایی قابل حمل به نیروهای واکنش سریع.
نیویورک‌تایمز می‌نویسد: به نظر می رسد نقش امارات بخشی از یک فشار گسترده‌تر به آفریقا باشد. تحلیلگران می‌گویند که سال گذشته ۴۵ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در سراسر قاره اعلام شد و اخیراً به یک تجارت جدید گسترش یافته است و آن «جنگ» است. این جریان، نتیجه جنگ داخلی اتیوپی را در سال ۲۰۲۱ با ارائه پهپادهای مسلح به نخست‌وزیر در نقطه مهمی از نبرد تغییر داد و در نهایت به او کمک کرد تا پیروز شود. اکنون به نظر می رسد که تلاش برای تکرار همان شاهکار در سودان با نیروی واکش سریع است.
فرودگاه نظامی با پوشش بیمارستان!
طبق این گزارش، سال گذشته، زمانی که هواپیماهای باری در فرودگاه «اُم‌جَرَس» در ۶۰۰ مایلی شرق پایتخت چاد فرود آمدند، امارات اعلام کرد که برای ایجاد یک بیمارستان صحرایی برای پناهندگان سودانی آمده است اما در عرض چند ماه، مقامات آمریکایی متوجه شدند که بیمارستان ۲۰ میلیون دلاری بی سر و صدا جنگنده‌ها را در خود جای داده و اینکه هواپیماهای باری نیز سلاح هایی را حمل می‌کردند که بعداً به جنگجویان داخل سودان قاچاق شد. تجزیه و تحلیل نیویورک‌تایمز از تصاویر ماهواره‌ای و سوابق پرواز نشان داد که اماراتی‌ها سیستم پهپاد را همزمان با ترویج عملیات بشردوستانه خود راه‌اندازی کردند.
نیویورک‌تایمز می‌نویسد به نظر می‌رسد امارات، هلال احمر را به عنوان پوششی برای ارسال تسلیحات به شبه‌نظامیانی که به طور فعال در دارفور مرتکب جنایات می‌شوند، استفاده می‌کند.
در ماه ژوئن، مقامات اماراتی گفتند که نزدیک به ۳۰۰۰۰ بیمار را مداوا کرده‌اند و به دنبال توسعه بیمارستان هستند، اما مردم ام‌جرس می‌گویند که این بیمارستان تنها چهار ساعت در روز باز است. امارات دومین بیمارستان صحرایی را در چاد و در شهر آبچه در ماه آوریل افتتاح کرد.
در حالی که سودان عمیق‌تر به آنچه بسیاری از کارشناسان آن را بزرگترین بحران انسانی جهان می‌خوانند، فرو می‌رود، مقامات آمریکایی می‌گویند که آنها بیش از هر زمان دیگری بر درگیری متمرکز شده‌اند.
در پایان این مطلب آمده است: دولت بایدن بر سر یک سوال اساسی اختلاف نظر دارد: چقدر باید به امارات فشار بیاورد؟ این اختلاف منعکس کننده محدودیت‌های به چالش کشیدن امارات است، کشوری که ایالات متحده برای بسیاری از اولویت‌های جهانی به آن تکیه می کند. امارات متحد سرسخت آمریکا، امضاکننده توافقنامه ابراهیم برای برقراری روابط دیپلماتیک با اسرائیل، بازیگر بالقوه غزه پس از جنگ است و حتی مبادله زندانیان بین اوکراین و روسیه را تسهیل کرده است.
انتهای پیام
